lunes, 1 de julio de 2024

Boson II, comte d'Arles ★Bisabuelo n°23M★ Ref: BI-0933 |•••► #FRANCIA 🇫🇷🏆 #Genealogía #Genealogy


 23° Bisabuelo/ Great Grandfather de: Carlos Juan Felipe Antonio Vicente De La Cruz Urdaneta Alamo →Boson II, comte d'Arles is your 23rd great grandfather.


-------------------------------------------------------------------------------------



-------------------------------------------------------------------------------------

(Linea Materna)

-------------------------------------------------------------------------------------

Boson II, comte d'Arles is your 23rd great grandfathof→ Carlos Juan Felipe Antonio Vicente De La Cruz Urdaneta Alamo→  Carlos Juan Felipe Antonio Vicente De La Cruz Urdaneta Alamo→   Morella Álamo Borges 

your mother →  Belén Borges Ustáriz 

her mother →  Belén de Jesús Ustáriz Lecuna 

her mother → Miguel María Ramón de Jesus Uztáriz y Monserrate 

her father →  María de Guía de Jesús de Monserrate é Ibarra 

his mother → Manuel José de Monserrate y Urbina, Teniente Coronel 

her father →  Antonieta Felicita Javiera Ignacia de Urbina y Hurtado de Mendoza 

his mother → Isabel Manuela Josefa Hurtado de Mendoza y Rojas Manrique 

her mother →  Juana de Rojas Manrique de Mendoza 

her mother → Constanza de Mendoza Mate de Luna 

her mother →  Mayor de Mendoza Manzanedo 

her mother →  Juan Fernández De Mendoza Y Manuel 

her father →  Sancha Manuel 

his mother →  Sancho Manuel de Villena Castañeda, señor del Infantado y Carrión de los Céspedes 

her father →  Manuel de Castilla, señor de Escalona 

his father → Ferdinand "the Saint", king of Castile and León 

his father →  Alfonso IX of Leon 

his father →  Fernando II, rey de León 

his father → Berenguela de Barcelona, reina consorte de León y Castilla 

his mother →  Douce I de Gévaudan, comtesse de Provence 

her mother → Gerberge, comtesse de Provence 

her mother →  Geoffroi I, comte de Provence 

her father →  Guillaume III le Pieux, comte de Provence 

his father → Guillaume II le Liberateur, comte de Provence 

his father →  Boson II, comte d'Arles 

his father

-------------------------------------------------------------------------------------


Count, Toulouse Boson II d'Arles, comte d'Arle MP

French: Boson II d'Arles, comte d'Arle, Latin: Boso d'Arles, comes Arelatensis

Gender: Male

Birth: between 933 and 953 

Autun, Saône-et-Loire, Burgundy, France

Death: after October 965

Immediate Family:

Son of Rotbald Comte d'Arles et Provence, I and N.N. 

Husband of Constance 

Father of Guillaume II le Liberateur, comte de Provence; Rotbald II, comte de Provence and Ponç lo Jove d’Arle 

Brother of Guillaume I, comte d'Avignon 

Added by: Ingvar Ejdfors on March 15, 2007

Managed by: Margaret (C) and 226 others

Curated by: Victar

 0  Matches  

Research this Person

 Contact Profile Managers

 View Tree

 Edit Profile

Overview

Media

Timeline

Discussions (2)

Sources

Revisions

DNA

About 

English (default)  edit | history

https://fr.wikipedia.org/wiki/Boson_II_d%27Arles


From the Foundation for Medieval Genealogy page on Provence:


http://fmg.ac/Projects/MedLands/PROVENCE.htm#_Toc220666437


BOSON, son of ROTBALD [I] & his wife --- (-after Oct [965/67]). "Bosoni comitis, filii Rothboldi quondam" restored property to Saint-Victor by charter dated Mar 965[202]. Comte [d'Arles]. "Boso comes et uxor sua Constantia…illorum filii…Willelmus comes, Rotbaldus comes, Pontius juvenis" signed the charter dated May [963] under which "Gencius et uxor mea Aiburga" donated property "in pago Aquense superiore ad castrum…Ansoyse" to Monmajour, for the souls of "seniore meo Bosone et uxor sua quondam"[203]. "Boso comes" donated property "villam…Agello…ultra fluvium Durentia" acquired by his father to "ecclesiam sancte Marie et sancti Stephani Avinionensis", dated Oct [965/67] at Avignon but referred to only in a copy dated 24 Nov 1209[204].


m CONSTANTIA, daughter of --- (-after May [963]). "Boso comes et uxor sua Constantia…illorum filii…Willelmus comes, Rotbaldus comes, Pontius juvenis" signed the charter dated May [963] under which "Gencius et uxor mea Aiburga" donated property "in pago Aquense superiore ad castrum…Ansoyse" to Monmajour[205]. Her affiliation is unknown. Chaume[206] proposed that she was Constantia, daughter of Charles Constantin Comte de Vienne, for onomastic reasons only on the basis that names with the root "Constant-" were unknown in western royal genealogy before Charles Constantin himself. This supposition is, however, incorrect as numerous charters of the monastery of Cluny dated between 891 and 946 include the name "Constantia"[207], and many others during the same period the names "Constantius" and "Constantinus". Poly[208] suggests that Constantia, wife of Count Boson II, was the sister rather than daughter of Charles Constantin, but this appears to be more difficult to sustain chronologically.


Boson & his wife had two children:


1. Guillaume II (b. 955, d. 993 after 29 August in Avignon, Comte de Provence, Marquis de Provence) m. Arsinde, m. Adelaide (Blanche) d'Anjou


2. Rotbald II (d. 1008/22 April 1015, Comte de Provence) m. Ermengarde, Emilde, Ermengarde...


-----------------------------------------


Boso II. (* um 928, † 965/67) war seit 935 Graf von Avignon und seit 949 Graf von Arles.


Biografie [Bearbeiten]948, nach dem Tod von Hugo von Arles, ordnete Konrad III., König von Burgund, die Macht im Süden des Königreichs neu, um seine Stellung und die seiner Nachfolger zu sichern. Er teilte die Provence in drei Grafschaften auf und beschränkte damit die Autorität und die Ressourcen der neuen Grafen.


Boso und sein Bruder Wilhelm, burgundischer Herkunft, übernahmen die Grafschaften Arles und Avignon. Der dritte Graf, Gripho von Apt, wurde bald aus dem Weg geräumt, so dass die Brüder die wahren Herren des Landes wurden.


Um 953 heiratete Boso II. Konstanze von Provence, eine Tochter des Buviniden Karl Konstantin, Graf von Vienne, von der er zwei Söhne bekam:


Rotbald II. (Roubaud), † wohl 1008, und


Wilhelm I. (Guillaume le Libérateur), * um 952, † 994, Graf von Arles und Provence, dann Markgraf von Provence.


Herkunft [Bearbeiten]Zur Herkunft Bosos gibt es eine Reihe von Hypothesen:

Boso II. war der Sohn von Rotbold (Roubaud) von Agel, einem Adligen aus dem Mâconais, den Ludwig der Blinde 903 zum Grafen der Provence gemacht hatte. Dessen Vorfahren sind unbekannt; es wird jedoch angenommen, dass er der Schwiegersohn von Wilhelm dem Frommen, Herzog von Aquitanien und Ermengarde, einer Tochter von Boso von Vienne war.


Boson II. war der Enkel von Boso (†936), dem späteren Markgraf von Tuscien, und Sohn von Rotbold dem Alten oder Rotbold von Spoleto († 936), Sohn Boso von Tusciens aus einer früheren Beziehung. Diese Beziehung (oder Ehe) vor der Ehe mit Willa von Burgund konnte bislang nicht identifiziert werden. Dieser Rotbold heiratete Ermengarde von Aquitanien und wurde auf Befehl seines Onkels Hugo I. von Italien zugleich mit seinem Vater ermordet.


Boso II. und Boso von Tuscien (Boso I.) sind identisch. P.A. Février schreibt in La Provence des origines à l’an mil (Editions Ouest-France Université, 1989 – ISBN 2737304563): 949, nach dem Tod Hugos, trat ein neuer Graf von Arles auf, Boso, zu dessen Identität die Historiker stark gezögert haben. Er wurde schließlich als erster Ehemann von Bertha, der Nichte Hugos, identifiziert, die er verstieß, um sein Schicksal von dem des Markgrafen zu trenen, als ihn das Glück verließ. Er heiratete dann Konstanze, die ansonsten unbekannt ist. Mit ihr hatte er zwei Söhne, Rotbald und Wilhelm Boso, die ... ungeteilt die gräfliche Autorität ausübten, immer gemeinsam, als Repräsentanten Konrads. Was Bertha betrifft, sie heiratete danach den Grafen von Rodez und beschloss ihre Tage in Aquitanien. Diese Hypothese bedeutet, dass Boso 73 Jahre alt wurde und bereits fast 60 war, als er seine Söhne bekam.


Weblinks [Bearbeiten]Die Grafen von Provence (frz.)

The family of Boso de PROVENCE and Constance de PROVENCE


[128948] PROVENCE (de), Boso (Rotbold & Ermengarde d'AQUITAINE [129059])


married about 945, from France ? (France)

PROVENCE (de), Constance (Charles-Constantin & .. [128947]), born about 925


1) Guillaume II, comte de Provence et d'Arles, born about 950, married about 980 Adèle dite Blanche d'ANJOU


Bibliographie : Essai sur l'histoire des comtes souverains de Provence; Histoire de la maison royale de France (Père Anselme)


http://www.francogene.com/quebec--genealogy/128/128948.php


Alt birth years: c. 885, 904, 899, c. 899,


Alt Death Date: 936, 938, c. 938


Boso (885–936) was the count of Arles (895–911 and 926–931, as Boso II) and Avignon (911–931), and margrave of Tuscany (931–936). He was the younger son of Theobald of Arles and Bertha, illegitimate daughter of Lothair II of Lotharingia. His elder brother was Hugh, king of Italy.


Boso supported his brother's Italian designs. Hugh responded by appointing him margrave of Tuscany when he deposed Lambert in 931. Boso was also very active in Lorraine, opposing Henry I of Germany. He was finally deposed and arrested in 936 to be replaced by Hugh's son Humbert.


He married Willa, daughter of Rudolph I of Burgundy, and had two daughters:


Bertha or Gersenda, married firstly Boso of Provence and secondly Raymond II of Rouergue


Willa, married Berengar II of Italy.


Boso of Tuscany


Boso (885–936) was the count of Arles (895–911 and 926–931, as Boso II) and Avignon (911–931), and margrave of Tuscany (931–936). He was the younger son of Theobald of Arles and Bertha, illegitimate daughter of Lothair II of Lotharingia. His elder brother was Hugh, king of Italy.


Boso supported his brother's Italian designs. Hugh responded by appointing him margrave of Tuscany when he deposed Lambert in 931. Boso was also very active in Lorraine, opposing Henry I of Germany. He was finally deposed and arrested in 936 to be replaced by Hugh's son Humbert.


He married Willa, daughter of Rudolph I of Burgundy, and had two daughters:


Bertha or Gersenda, married firstly Boso of Provence and secondly Raymond II of Rouergue


Willa, married Berengar II of Italy


Boso (885–936) was the count of Arles (895–911 and 926–931, as Boso II) and Avignon (911–931), and margrave of Tuscany (931–936). He was the younger son of Theobald of Arles and Bertha, illegitimate daughter of Lothair II of Lotharingia. His elder brother was Hugh, king of Italy.


Boso supported his brother's Italian designs. Hugh responded by appointing him margrave of Tuscany when he deposed Lambert in 931. Boso was also very active in Lorraine, opposing Henry I of Germany. He was finally deposed and arrested in 936 to be replaced by Hugh's son Humbert.


He married Willa, daughter of Rudolph I of Burgundy, and had two daughters:


* Bertha or Gersenda, married firstly Boso of Provence and secondly Raymond II of Rouergue

* Willa, married Berengar II of Italy

Boson di Toscana, Marchese di Toscana


M, #75123, b. before 910


Last Edited=4 Feb 2004


Boson di Toscana, Marchese di Toscana was born before 910. He was the son of Buwin (Beuves), Count of Ardem and Tibaldo of Vienna.

Boson di Toscana, Marchese di Toscana gained the title of Marchese di Toscana.

Child of Boson di Toscana, Marchese di Toscana and Willa II di Borgogna


-1. Willa di Toscana+ b. b 926, d. a 6 Aug 966


Forrás / Source:


http://www.thepeerage.com/p7513.htm#i75123


http://en.wikipedia.org/wiki/Boso_of_Tuscany


From Wikipedia:


Boso (885–936) was the count of Arles (895–911 and 926–931, as Boso II) and Avignon (911–931), and margrave of Tuscany (931–936). He was the younger son of Theobald of Arles and Bertha, illegitimate daughter of Lothair II of Lotharingia. His elder brother was Hugh, king of Italy.


Boso supported his brother's Italian designs. Hugh responded by appointing him margrave of Tuscany when he deposed Lambert in 931. Boso was also very active in Lorraine, opposing Henry I of Germany. He was finally deposed and arrested in 936 to be replaced by Hugh's son Humbert.


He married Willa, daughter of Rudolph I of Burgundy, and had two daughters:


* Bertha or Gersenda, married firstly Boso of Provence and secondly Raymond II of Rouergue

* Willa, married Berengar II of Italy

http://nl.wikipedia.org/wiki/Bosso_van_Provence


Bosso van Provence, of van Vienne, (844 - 11 januari 887) was een zoon van Bivinus van Metz en Richardis van Arles en een broer van Richard I van Bourgondië.


In 876 huwde hij met Ermengarde, een dochter van Lodewijk II van het Heilige Roomse Rijk. Zijn zuster Richildis was bijzit en nadien echtgenote van Karel de Kale. Bosso werd achtereenvolgens:


870, graaf van Troyes


871, gouverneur (hertog) van Lyon en Viennois


872, raadgever en kamerheer van zijn neef Lodewijk de Stamelaar, graaf van Berry


876, hertog in Italië en in Provence, onderkoning van Koninkrijk Italië


877, graaf van Mâcon en van Chalon


879, graaf van Autun


In 879 werd het koninkrijk Bourgondië opnieuw opgericht en werd Bosso de nieuwe koning. Het voorstel van paus Johannes VIII om hem koning van Italië te maken, wees Bosso echter af. Lodewijk III van Frankrijk, Carloman II, Karel de Dikke en Lodewijk III van Oost-Francië vormden nu een front tegen hem, verplichten Bosso om zich terug te trekken en plunderen Vienne, zodat zijn broer Richard I van Bourgondië te hulp moest snellen. Na de dood van Carloman II en de troonsbestijging van Karel de Dikke in 884, werd Bosso aangeboden om koning van Provence te worden, op eenvoudige voorwaarde van eerbetuiging aan de koning van Frankrijk.


Boson II (c.910-†968) appelé aussi Boson VII de Provence, comte d’Arles, d’Avignon et de Provence (949-968)


Son origine est controversée, même si sa vie est relativement bien connue.


Sommaire [masquer]


1 Origine


2 Biographie


3 Notes


4 Voir aussi


4.1 Liens internes


4.2 Liens externes


Origine [modifier]

Hypothèse 1 : Boson II, fils de Rotbold (Roubaud) ou Rodboald d'Agel (noble mâconais) fait comte de Provence en 903 par Louis III l'Aveugle.


L'ascendance de ce Rotbald nous est restée inconnue. Des historiens considèrent toutefois qu’il pourrait s’agir du mari d’une fille d’Ermengarde (fille de Boson V de Provence) et de Guillaume d’Aquitaine (cf. généalogie des souverains de Provence ici). Cette hypothèse repose sur le fait que l'origine d'une descendante de Boson d'Arles (885-†936) est pour certains historiens rejetée car ce Boson n’aurait eu que des filles[1].


Pour l'historien Jean-Pierre Poly qui soutient cette hypothèse, cette famille comtale mise en place par les Bourguignons (ie Hugues d'Arles) serait probablement originaire de Septimanie. Son représentant Boson aurait su virer de bord à temps (vers 947-948?) en rompant son mariage avec Berthe, la nièce d’Hugues, après les revers de fortune de celui-ci, puis en épousant une Constance, qui bien qu’inconnue[2], était suffisamment illustre pour donner son nom à sa petite-fille, Constance d’Arles, épouse d’un roi de France[3]. Le nom de Guilhem porté par son frère et donné à un de ses fils évoque probablement les Guilhelmides d’Auvergne. Et Conrad, le nouveau roi de Provence, aurait trouvé en Boson un comte d’une famille de second rang, moins dangereux et ambitieux, plus à même de bien s’entendre avec les notables provençaux[4].


Hypothèse 2 : Boson II, petit fils de Boson d'Arles (885-†936) par Rotbold l’Ancien (c.907-† 936), fils d’un premier lit de celui-ci.


D'un premier lit (non identifié) précédant son mariage avec Willa de Bourgogne en 912, Boson d'Arles a un enfant, Roubaud I ou Rotbold l'Ancien dit aussi Rotbold de Spolète (c.907-936) qui épouse Ermengarde d'Aquitaine et est assassiné sur ordre de son oncle le roi Hugues d'Arles en 936 probablement en même temps que son père lors d’une tentative de coup d’État contre ce dernier.


Hypothèse 3 : Boson II et Boson Ier , une même et seule personne


Certains auteurs, comme P.A. Février[5] identifient Boson Ier et Boson II, le père de Guillaume de Provence, comme une seule et même personne ; et de ce fait font décéder Boson Ier en 968. À l’encontre de cette affirmation, certains auteurs constatent que ce Boson aurait vécu 73 ans et aurait eu des enfants à un âge avancé, à presque 60 ans.


Biographie


En dépit de ces interrogations, la plupart des auteurs, notamment ceux partisans des hypothèses 1 et 3, considèrent que Boson épouse, probablement avant 931[6], Berthe d'Arles, la fille de Boson d'Arles, le frère d'Hugues. Dans ces conditions il aurait pu être comte d'Arles dès le départ de son beau-père en Italie, ou la mort de ce dernier, soit en 931 ou 936. Ces mêmes historiens s'accordent sur le fait que ce mariage aurait été rompu au moment des revers d'Hugues, c'est-à-dire au plus tard vers les années 945-948.


En 948, à la mort d’Hugues d'Arles, Conrad veille à remplacer ce dernier et à maîtriser les pouvoirs de son ou ses successeurs. C’est pourquoi, il éclate la Provence en trois comtés, limitant ainsi l’autorité et les ressources des nouveaux comtes. Boson et son frère Guillaume, d’origine incertaine, bourguignonne ou autre[7], prennent en charge les comtés d’Arles et Avignon. Le comte Griffon d’Apt ayant été rapidement éliminé, les deux frères, sans s’affranchir de l’autorité nominale du roi, deviennent les vrais maîtres du pays.


Vers 953 (ou 942 ?)[8], Boson II épouse Constance appelée parfois Constance de Provence ou Constante de Vienne, supposée être une fille ou une sœur de Charles Constantin, comte de Vienne.


Boson II et Constance ont deux fils :


1. Rotboald Ier (Roubaud) (†1008), comte d'Arles et de Provence


2. Guillaume Ier le Libérateur (v. 953 † 993), comte d'Arles et de Provence puis marquis de Provence en 975.


Il meurt en 968.


Notes


1.↑ Ce qui est vrai, si on se limite aux seuls enfants issus de son mariage avec Willa de Bourgogne en 912


2.↑ D'autres auteurs identifient toutefois cette Constance à Constance de Provence appelée aussi Constance de Vienne.


3.↑ Robert II de France


4.↑ Jean-Pierre Poly - La Provence et la société féodale 879-1166 - page 33.


5.↑ P.A. Février (sous la direction de) - La Provence des origines à l’an mil - Editions Ouest-France Université, 1989 – (ISBN 2737304563), on peut lire :


C’est en 949, après la mort d’Hugues, qu’apparaît un nouveau comte d’Arles, Boson, sur l’identité duquel les historiens ont beaucoup hésité. Il a été finalement été identifié avec le premier mari de Berthe, la nièce d’Hugues, qu’il aurait répudié afin de dissocier son sort de celui des proches du marquis au moment de ses revers de fortune. Il aurait alors épousé Constance, une inconnue par ailleurs. Il en eut deux fils, Roubaud et Guillaume Boson (qui) avec son frère appelé aussi Guillaume, exercèrent de manière indivise l’autorité comtale, toujours unique, en temps (tant ?) que représentants de Conrad. Berthe, quant à elle, se remariait avec le comte de Rodez et terminait ses jours en Aquitaine.


6.↑ On sait que lorsque son père Boson d'Arles part en Italie, elle est déjà mariée.


7.↑ D'après Jean-Pierre Poly, cité dans La Provence au Moyen Âge, page 12, le premier de la dynastie, le père de Boson et Guillaume un dénommé Roubaud, serait non pas d'origines bourguignonnes, mais provençales ou septimanes.


8.↑ Probablement après 945 et avant 948, c'est-à-dire au moment des revers de fortune d'Hugues d'Arles.


In English:


Boson II of Arles (b. c.910, d. 968), also called Boson VII of Provence, was Comte d'Arles, Avignon, and Provence (949-968).


His origin is controversial, even if his life is relatively well-known.


Origin:


Hypothesis 1: Boson II, son of Rotbold (Roubaud) or Rodboald Agel (a noble of Macon), was made Comte de Provence in 903 by Louis the Blind.


The ancestry of this Rotbold remains unknown. Historians believe, however, that he could be the father of a girl named Ermengarde (daughter of Boson V of Provence) and William of Aquitaine. This assumption is based on the fact that the origin of a descendant of Boson of Arles (885-936) is for some historians unacceptable becausse it would have given Boson girls [1].


For the historian Jean-Pierre Poly, who supports this hypothesis, the count's family, if set up by the Burgundians (i.e. Hugh d'Arles), would probably have originated in Septimania. His representative had known Boson earlier (until 947-948?) by the breaking of his marriage with Bertha, niece of Hugh, after the fortunes of the latter failed, then marrying Constance, who although unknown [2] had enough status to provide a name to his granddaughter, Constance of Arles, wife of a king of France (OUR ANCESTOR) [3].


The name Guilhem carried by his brother and given to one of his sons probably evokes the Guilhemides of Auvergne. And Conrad, the new King of Provence, would have given Boson a county of second ranking, less dangerous and ambitious, and more able to get along with notables from Provence [4].


Hypothesis 2: Boson II, the grandson of Boson I of Arles (886-936) by Rotbold the Elder (c.907-936), son of a stepchild thereof.


On the first marriage (unidentified) before his marriage to Willa of Burgundy in 912, Boson of Alres had a child, Roubaud I or Rotbold l'Ancien, who was also known as Rotbold de Spolete (c. 907-936) who married Ermengarde d'Aquitaine and was assassinated on orders from his uncle, King Hugh of Arles, in 936, probably along with his father during a coup attempt against him.


Hypothesis 3: Bosson II and Boson I are one person.


Some authors, like P.A. Fevrier [5], identifies Boson I and Boson II as the same person, father of William of Provence, and therefore Boson died in 968. Contrary to this assertion, some authors find that this Boson lived 73 years and had children at an older age, almost 60 years.


Biography:


Despite these concerns, most authors, including supporters of assumptions 1 and 3, consider Boson to have married probably before 931 [6] to Berthe d'Arles, the daughter of Boson of Arles who was brother of Hugues. In these circumstances, he could have been the Comte d'Arles at the death of his stepfather in Italy, either 931 or 936. These same historians agree that this marriage was broken at the time of Hugues' setbacks, say in the years 945-948.


In 948, at the death of Hugh of Arles, Conrad stood by to replace him and to take over his powers as his successors. His province is partitioned into three counties of Provence, thereby limiting the authority and resources of the new counts. Boson and his brother William, who is of uncertain origin, Burgundy or otherwise [7], supported the counties of Arles and Avignon. Comte Griffon d'Apt was quickly eliminated, and the two brothers, without throwing off the normal authority of the King, became the real masters of the County.


Until 953 (or 942?) [8], Boson II married Constance, sometimes called Constance de Provence or Constance de Vienne, who was the daughter or sister of Charles Constantine, Comte de Vienne. Boson II and Constance had two sons:


1. Rotbold I (Roubaud) (d. 1008), Comte d'Arles and Provence


2. William I the Liberator (b. c.953, d. 993), Comte d'Arles and Province, and then in 975 Marquis of Provence.


He died in 968.


Notes:


1. This is true if we restrict ourselves only to children from his first marriage to Willa of Burgundy in 912


2. Other authors, however, identify Constance of Provence as also Constance of Vienne.


3. Robert Ii of France.


4. Jean-Pierre Poly - Province and the Feudal Era 879-1166 - page 33.


5. P.A. Fevriere (editor) - Provence origins to the year 1000 - Ouest-France University 1989. We read: "In 949, after the death of Hugh, Boson became the new Comte d'Arles, a personality that historians have hesitated to identify. He was finally determined to be the first husband of Bertha, the niece of Hugh, and he would have repudiated to separate his fate from that of the relatives of the Marquis when his fortunes failed. He then married Constance, an otherwise unknown figure. He had two sons, Robaud and Guillaume Boson (who) with his brother, also called Guillaume, exerted an undivided authority of the courts, unique, temporary (both?) as representatives of Conrad. Bertha, meanwhile, remarried to the Count of Rodez and ended her days in Aquitaine.


6. We know that when his father, Boson of Arles, left Italy, he was already married.


7. According to Jean-Pierre Poly, quoted in Provence in the Middle Ages on page 12, the first of the dynasty, the father of a man named Guillaume Boson and Roubaud, would not be of Burgundian origin, but Provencal Seveners.


8. Probably after 945 and before 948. That is to say when the fortunes of Hugh of Arles failed.


http://de.wikipedia.org/wiki/Boso_II._%28Provence%29


Count Of Provence & Arles BOSO7,207 was born about 935. ES II:187 Parents: Of Agel ROTBAUD I and Of Arles NN.


Spouse: Constance OF VIENNE. Count Of Provence & Arles BOSO and Constance OF VIENNE were married. Children were: Count Of Provenc\ Rotbaud II, Count Of Provenc\ William I.


Rotbold II of Provence


From Wikipedia, the free encyclopedia


Rotbold II (also Rothbold, Rotbald, Rodbald, Robald(us), Roubaud, or Rotbaud; died 1008) was the Count of Provence from 968 to his death and margrave from 993. He was the elder of two sons of Boso II of Arles and Constance, the younger being William I, who took up the title of marchio in 979 and that of dux later. He ruled with William, probably jointly over the whole county. On William's death, Rotbold was left as head of the family with the title of marchio.


William I of Provence


From Wikipedia, the free encyclopedia


He and his elder brother Rotbold II, sons of Boso II of Arles and Constance of Viennois, daughter of Charles-Constantine.


Boso (885–936) was the count of Arles (895–911 and 926–931, as Boso II) and Avignon (911–931), and margrave of Tuscany (931–936). He was the younger son of Theobald of Arles and Bertha, illegitimate daughter of Lothair II of Lotharingia. His elder brother was Hugh, king of Italy.


Boso supported his brother's Italian designs. Hugh responded by appointing him margrave of Tuscany when he deposed Lambert in 931. Boso was also very active in Lorraine, opposing Henry I of Germany. He was finally deposed and arrested in 936 to be replaced by Hugh's son Humbert.


He married Willa, daughter of Rudolph I of Burgundy, and had two daughters:


* Bertha or Gersenda, married firstly Boso of Provence and secondly Raymond II of Rouergue

* Willa, married Berengar II of Italy

Boso (885–936) was the count of Arles (895–911 and 926–931, as Boso II) and Avignon (911–931), and margrave of Tuscany (931–936). He was the younger son of Theobald of Arles and Bertha, illegitimate daughter of Lothair II of Lotharingia. His elder brother was Hugh, king of Italy.


Boso supported his brother's Italian designs. Hugh responded by appointing him margrave of Tuscany when he deposed Lambert in 931. Boso was also very active in Lorraine, opposing Henry I of Germany. He was finally deposed and arrested in 936 to be replaced by Hugh's son Humbert.


He married Willa, daughter of Rudolph I of Burgundy, and had two daughters:


Bertha or Gersenda, married firstly Boso of Provence and secondly Raymond II of Rouergue


Willa, married Berengar II of Italy


War ab 935 Graf von Avignon und ab 949 Graf von Aries.

From Wikipedia, the free encyclopedia William I (c. 950 – after 29 August 993), called the Liberator, was Count of Provence from 968 to his abdication. In 975 or 979, he took the title of marchio or margrave. He is often considered the founder of the county of Provence. He and his elder brother Rotbold II were sons of Boso II of Arles and Constance of Viennois, daughter of Charles-Constantine. They both carried the title of comes or count concurrently, but it is unknown if they were joint-counts of the whole of Provence or if the region was divided. His brother never bore any other title than count so long as William lived, so the latter seems to have attained a certain supremacy.

read more

View All

Immediate Family

Text ViewAdd Family

Showing 7 people


Constance

wife


Guillaume II le Liberateur, comt...

son


Rotbald II, comte de Provence

son


Ponç lo Jove d’Arle

son


Rotbald Comte d'Arles et Provenc...

father


N.N.

mother


Guillaume I, comte d'Avignon

brother


-------------------------------------------------------------------------------------


Agregado por: Ing. Carlos Juan Felipe Urdaneta Alamo, MD.IG.


-------------------------------------------------------------------------------------



CONTEXTO HISTORICO


✺- 933→Incorporación de las Islas del Canal al ducado de Normandía→

→Fallecimientos

Alfonso IV de León, rey de León. Hijo del rey Ordoño II de León y de la reina Elvira Menéndez→

→Harald I, rey de Noruega


✺- 943→Ígor de Kiev se alía con los pechenegos para un ataque al Imperio bizantino→

→Nacimientos

Edgar el Pacífico, rey de Inglaterra→

→Fallecimientos

Ermengol de Osona, infante de Barcelona


✺- 953→Galicia - Aceifa contra Galicia dirigida por los generales Ahmad ben Ya `la y Galib→

→Cardeña (España). Sus 200 monjes fueron martirizados por los musulmanes y canonizados en 1603


✺- 963→Fundación del Monasterio de la Gran Laura en el Monte Athos, Grecia→

→Nacimientos

11 de abril: Ricardo II de Normandía, Duque de Normandía→

→Elgiva de York, noble inglesa→

→Fallecimientos

Romano II, emperador bizantino



-------------------------------------------------------------------------------------


Agregado por: Ing. Carlos Juan Felipe Urdaneta Alamo, MD.IG.


-------------------------------------------------------------------------------------


Hermann I, duke of Saxony (0910) ★Bisabuelo n°23M,DUQUE★ Ref: DS-0910 |•••► #ALEMANIA 🏆🇩🇪★ #Genealogía #Genealogy


 23° Bisabuelo/ Great Grandfather de: Carlos Juan Felipe Antonio Vicente De La Cruz Urdaneta Alamo →Hermann I, duke of Saxony is your 23rd great grandfather.


-------------------------------------------------------------------------------------



-------------------------------------------------------------------------------------

(Linea Materna)

-------------------------------------------------------------------------------------

Hermann I, duke of Saxony is your 23rd great grandfatheof→ Carlos Juan Felipe Antonio Vicente De La Cruz Urdaneta Alamo→  Morella Álamo Borges (your mother) → Belén Eloina Borges Ustáriz (her mother) → Belén de Jesús Ustáriz Lecuna (her mother) → Miguel María Ramón de Jesús Uztáriz y Monserrate (her father) → María de Guía de Jesús de Monserrate é Ibarra (his mother) → Teniente Coronel Manuel José de Monserrate y Urbina (her father) → Antonieta Felicita Javiera Ignacia de Urbina y Hurtado de Mendoza (his mother) → Isabel Manuela Josefa Hurtado de Mendoza y Rojas Manrique (her mother) → Juana de Rojas Manrique de Mendoza (her mother) → Constanza de Mendoza Mate de Luna (her mother) → Mayor de Mendoza Manzanedo (her mother) → Juan Fernández De Mendoza Y Manuel (her father) → Sancha Manuel (his mother) → Sancho Manuel de Villena Castañeda, señor del Infantado y Carrión de los Céspedes (her father) → Manuel de Castilla, señor de Escalona (his father) → Elizabeth of Swabia (his mother) → Philip of Swabia, King of Germany (her father) → Beatrice of Burgundy (his mother) → Agatha of Lorraine (her mother) → Adélaïde de Brabant (her mother) → Gertrude, duchess of Lorraine (her mother) → Gertrude of Saxony, Countess of Flanders (her mother) → Bernard II, duke of Saxony (her father) → Bernard I, duke of Saxony (his father) → Hermann I, duke of Saxony (his father)

Consistency CheckShow short path | Share this path

You might be connected in other ways.


Show Me


Hermann Billung MP 

English (default): Hermann, German: Hermann Billung, herzog von Sachsen, Danish: Hermann I

Gender: Male

Birth: between circa 905 and circa 910

Herzogtum Sachsen, Ostenfrankenreich (Present Germany) 

Death: March 27, 973 (58-72)

Quedlinburg, (Present Landkreis Harz), Herzogtum Sachsen, Heiliges Römisches Reich (Present Germany) 

Place of Burial: Michaeliskirche, Lüneburg, Landkreis Lüneburg, Niedersachsens, Germany

Immediate Family:

Son of Billung

Husband of Oda and Hildegard von Westerburg

Father of Bernard I, duke of Saxony; Liudger von Sachsen, Graf von Lesum und Westfalen; Matilda of Saxony, countess of Flanders; Swanhilde of Saxony and Imma Von Billung, Abbess Hereford

Brother of Amelung, Bischof von Verden (908-962) and Wichmann Billung, I 


Added by: Adri Overgaauw on February 26, 2007

Managed by: Daniel Dupree Walton and 250 others

Curated by: Sharon Doubell

 2 Matches 

 0  2   0 

Research this Person

 Contact Profile Managers

 View Tree

 Edit Profile

Overview

Media (12)

Timeline

Discussions (1)

Sources (3)

Revisions

DNA

Aboutedit | history

Hermann Billung, Herzog von Sachsen


From the Foundation for Medieval Genealogy page on Saxony (covering his birth family):


http://fmg.ac/Projects/MedLands/SAXONY.htm#_Toc155952301


[BILLUNG] .


La Chronica Principum Saxoniæ nombra "vir... nomine Bilingus" como padre de "Hermannum"[196], aunque no se conoce la exactitud de esta afirmación. El nombre del padre de los hermanos Amelung, Wichmann y Hermann Billung no se ha encontrado hasta ahora en ninguna otra fuente. No se puede excluir la posibilidad de que algunos o todos ellos fueran hermanos uterinos.


m ---. Se desconoce el nombre de la esposa de Billung.


[Billung] y su esposa tuvieron [seis] hijos:


1. AMELUNG (-5 de mayo de 962). Obispo de Verden 933. El Annalista Saxo registra la muerte en 962 de "Amalungus Fardensis episcopus... frater Herimanni ducis»[197]. Thietmar también registra que Amelung, obispo de Verden, «hermano del duque [Hermann Billung]», murió el 5 de mayo «a una edad avanzada»[198].


2. WICHMANN [II] (-23 abr 944). Widukind nombra "Wichmanni fratris sui [=Herimannum]", al registrar su rebelión contra el rey Otón[199].


3. HERMANN [Billung] ([905/10]-Quedlinburg 27 Mar 973, bur Lüneburg St Michael).


Graf en Wetigau 940.

Procurador del rey en Sajonia 953, 961 y 966.

Cuenta en los distritos de Tilithi y Marstem 955.

Margrave 956

Dux en Sajonia 965.

Fundó San Michaeliskloster en Lüneburg.

m en primer lugar ODA, hija de --- (-15 mar ----).


m en segundo lugar HILDESUIT, hija de ---.


El duque Hermann y su [primera/segunda] esposa tuvieron cinco hijos.


4. [BRUNO ([905/15]-después del 16 de noviembre de 958, tal vez después del 30 de diciembre de 979).


No hay pruebas de que Bruno fuera hermano de Hermann Billung, pero esto parece probable. Se supone que los hijos de Bruno eran adolescentes o adultos jóvenes cuando se mencionan con su padre en las dos fuentes que se mencionan a continuación. Esto situaría el nacimiento de Bruno en el rango [905/15], que es demasiado pronto para que haya sido hijo de Wichmann [II]. La referencia al "pago Derlingum" en la carta [951/57] es una clara indicación de una conexión familiar, ya que este territorio aparece varias veces en documentos en los que se nombra a los supuestos descendientes de Wichmann [II] (ver más abajo). "Otto... rex" concedió la propiedad "Hebesheim in pago Derlingum in comitatu Brunonis" a Moritzkirche, Magdeburgo por carta sin fecha, pero fechada en [951/57] ya que nombra "coniugis nostræ Aelheidis... filii nostri Liudolfi», en presencia de «eiusdem Brunonis comitis filiique Liudolfi, Geronis marchionis, Cristiani comitis nec non Liutharii et Friderici comitum»[230]. "Otto... rex" dio la propiedad "in pago Hessi in comitatu comitis qui dicitur Bern in loco Uuestnetri" que "ibidem Bruninc comes filiusque eius Amalunc in beneficium habere visi sunt" a "fideli nostro Retolt" por carta fechada el 16 de noviembre de 958 [231]. "Otto... imperator augustus" dictó sentencia en una disputa entre Werner, abad de Fulda, y Gozbert, abad de Hersfeld, relativa a los viajes en barco a lo largo del Hörsel, por carta fechada el 30 de diciembre de 979, que nombra "comites nostros Sigebertum, Sigefridum et Brunonem"[232], aunque si esto se refiere al mismo conde Bruno, habría sido muy viejo en ese momento.

m ---. Se desconoce el nombre de la esposa de Bruno.]

Bruno y su esposa tuvieron dos hijos.

5. [Sonido.


Se desconoce la identidad del esposo de Gerberga. El nombre de su hijo, Wichmann, sugiere una estrecha relación familiar con la familia Billung de duques de Sajonia. La conexión parece confirmada por Widukind, quien registra que Meinwerk, obispo de Paderborn, era «materno a Wichmanno, Herimanni ducis nepote, propinquo Ottonis I»[236], siendo corroborada en otras fuentes la madre del obispo como Adela, hija de Wichmann [V]. Hay tantas incertidumbres con respecto a la genealogía de la familia Billung que no parece valer la pena especular detalladamente sobre una relación precisa. El marido de Gerberga aparece como un posible hijo de Billung sólo con el fin de establecer la conexión con el hipervínculo.

m GERBERGA, hija de MEGINHARD Graf van Hamaland y su esposa ---. Su parentesco es confirmado por el Necrologium de Elten, que registra la muerte de «Meginhard, pater Gerberch, cuius filius Wichmannus comes fundator ecclesia»[237].

Un hijo, Wichmann V, Graaf van Hamaland.

6. [---. m ---.]


Tuvo una hija, que se casó con Richizo.

Referencias:


[196] Chronica Principum Saxoniæ Amplicata, Genealogia Ducum Saxonie, MGH SS XXX.1, p. 28.


[197] Annalista Saxo 962.


[198] Thietmar 2.32, p. 115.


[199] Widukindi Res Gestæ Saxonicæ II.4, MGH SS III, p. 439.


[230] D O I 56, p. 138.


[231] D O I 306, p. 421.


[232] D O II 209, p. 237. .


[236] Widukind I.III, c. 69, citado en Vita Meinwerci Episcopi Paderbornensis 5, MGH SS XI, p. 108, nota 11.


[237] Vanderkindere, A. (1902) La formation territoriale des principautés belges au Moyen-âge (Bruselas), Tomo I, p. 75, citando Van Spaen Introduction à l'histoire de la Gueldre, I, p. 67, nº 20.


De la página de la Fundación para la Genealogía Medieval sobre Sajonia (que cubre su familia casada):


http://fmg.ac/Projects/MedLands/SAXONY.htm#BernhardIdied1011A


HERMANN [Billung] ([905/10]-Quedlinburg 27 Mar 973, bur Lüneburg St Michael).


La Cronica Principum Saxonie nombra "Bilingus... filium Hermannum»[200]. Su rango de fechas de nacimiento se estima en la suposición de que era adulto cuando fue nombrado comandante militar en 936.

Otón I, rey de Alemania, le dio el mando militar en Sajonia («princeps militiæ») en 936, lo que desencadenó la revuelta de su hermano Wichmann.

Graf en Wetigau 940.

Procurador del rey en Sajonia 953, 961 y 966.

"Otto... rex" concedió la propiedad "Ozmina marcam... et Tarata marcam cum castello Grodista" a "vassallo Billing" por carta fechada el 26 de junio de 952[202]. "Otto... rex" concedió la propiedad a la iglesia de St Moritz, Magdeburgo por carta fechada en 953, que nombra a "Billingus... Noster Miles»[203].

Cuenta en los distritos de Tilithi y Marstem 955.

Gráfico 956:

"Otto... rex" concedió derechos a los derechos de sal a Lüneburg St Mikhael a petición de "Herimanni marchionis" por carta fechada el 13 de agosto de 956[204]. "Otto... rex" dio la propiedad "in pago Usiti in comitatu comitis Willihelmi" a "nostro fideli vasallo comitique Billinc" por carta fechada el 2 de diciembre de 958[205], que puede referirse a Hermann Billung aunque no se titula Markgraf en el documento. "Otto... rex" propiedad concedida "en locis Vurmerstat, Otunpach, Gozarstat, Haholtestat... in pago Usiti in comitatu comitis Uuillihelmi" a "vasallo comitisque... Billinc" por carta fechada el 2 de diciembre de 958[206]. "Otto... rex" concedió la propiedad "Asundorf marcam et Dornsteti marcam Liubissa... in pago Hassigeuui in comitatu comitis Sigiuuridi... loco Biscopstat... in pago Altgeuui in comitatu comitis Uuillihelmi" a "vassallo Billing" por carta fechada el 23 de abril de 961[207]. "Otto... imperator augustus" concedió la propiedad "in pago Neletici in comitatu Billingi comitis" a Magdeburg St Moritz por carta fechada el 28 de julio de 965[208].

Dux en Sajonia 965.

Fundó San Michaeliskloster en Lüneburg.

La necrología de Fulda registra la muerte en 973 de "Heriman dux"[209]. Thietmar registra la muerte del duque Hermann, padre de Bernardo, en Quedlinburg el 1 de abril, el transporte de su cuerpo a Lüneburg y la negativa de Bruno, obispo de Verden (tal vez su sobrino) a permitir su entierro en la iglesia debido a su excomunión previa. La necrología de Lüneburg registra la muerte "27 de marzo" de "Herimannus dux"[211].

m en primer lugar ODA, hija de --- (-15 mar ----). La fuente primaria que confirma el nombre de la primera esposa de Hermann no ha sido identificada hasta ahora.


m en segundo lugar HILDESUIT, hija de ---. La fuente primaria que confirma el nombre de la segunda esposa de Hermann no ha sido identificada hasta ahora. "Otto... imperator augustus" confirmó la donación de la propiedad "aliquando Bilingo nostro comiti... en Neletici... quitquid coniunx sua hereditarii iuris habere" a Magdaburg St Moritz por carta fechada el 28 de julio de 966[212].


El duque Hermann y su [primera/segunda] esposa tuvieron cinco hijos:


a) BERNHARD (-Corvey 9 Feb 1011, bur Lüneburg St Michael).


El Annalista Saxo nombra (en orden) a "Bennonis ducis, qui et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" como hermanos y hermanas de "domna Suanehildis [filia] Herimanni ducis de Liuniburh"[213].

Le sucedió como Bernardo I Herzog en Sajonia.

b) LIUTGER (-26 de febrero de 1011, bur Lüneburg St Michael).


El Annalista Saxo nombra (en orden) a "Bennonis ducis, qui et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" como hermanos y hermanas de "domna Suanehildis [filia] Herimanni ducis de Liuniburh"[214]. "Otto... Romanorum imperator augustus" dio la propiedad "Stipenlo in comitatu ipsius Liutgeri comitis et in pago Westfalon" a "Liutgero comiti" por carta fechada el 27 de abril de 1001 a petición de "Berenhardi nostri ducis et... Capellani Nostri»[215]. La Vita Meinwerci registra la muerte "IV Kal Abr" de "frater... ducis Bernhardi, viene Liutderus»[216]. La necrología de Lüneburg registra la muerte "26 de febrero" de "Liudger com"[217].

m EMMA, hija de IMMED [III] y su esposa Agnes --- (-3 de diciembre de 1038, en la catedral de Bremen). La Vita Meinwerci nombra a "Emma" como esposa de "comes Liutderus", pero no da su origen[218]. Su parentesco es confirmado por Adán de Bremen, quien nombra a "Emma" como esposa de "Liudgerus frater [Benno dux Saxonum]" al registrar la muerte de su esposo en 1011, llamándola "Emma... soror Meginwerki episcopi Padarburnensis" al registrar su muerte y su entierro en la catedral de Bremen[219].

Liutger y su esposa tuvieron dos hijos.

c) MECHTILD de Sajonia ([942]-Gante 25 de mayo de 1008, bur Gante San Pedro).


El Annalista Saxo nombra (en orden) a "Bennonis ducis, qui et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" como hermanos y hermanas de "domna Suanehildis [filia] Herimanni ducis de Liuniburh", registrando los nombres de los dos maridos de Mechtild[220]. La Genealogica Arnulfi Comitis nombra a "Mathildis, filiam principis Herimanni" como esposa de "Balduinum [filius comitis Arnulfi]", especificando que se esperaba que la pareja tuviera muchos hijos[221]. Esto sugiere que la fecha de su matrimonio puede haber sido algunos años antes de 961, teniendo en cuenta que la Genealogía fue supuestamente compilada en [951/59], probablemente durante la primera parte de este rango de fechas, considerando qué hijos de Luis IV, rey de los francos occidentales, se nombran en el documento[222]. La Crónica de Alberico de Trois-Fontaines nombra a "Mathildis comitissa Sajonia" como esposa de "Godefridi Ardennensis"[223]. "Heinricus... Romanorum imperator augustus" confirmó los derechos y la propiedad de Kloster Mouzon donados por (entre otros) "dux Fredericus pro anima Ottonis... [et] Godefridus comes et coniux sua Mathildis pro anima sui fratris Adalberonis archiepiscopi" por carta fechada en 1023[224]. Los Annales Blandinienses registran la muerte en 1008 de "Mathildis comitissa"[225]. La necrología de Lüneburg registra la muerte "25 de mayo" de "Mattild com"[226].

m en primer lugar ([951/59]%29 BAUDOUIN III conde conjunto de Flandes, hijo de ARNOUL I "le Grand" Conde de Flandes y su segunda esposa Adela de Vermandois [carolingia] ([940]-1 de enero de 962).

m en segundo lugar ([963]%29 GODEFROI Conde de Verdún, hijo del conde GOZELON [Wigeriche] y su esposa Uda --- [Matfriede] (-3 Sep 995, bur Gent St Peter).

d) SCHWANEHILDE [Suanhild] ([945/50]-26 de noviembre de 1014, bur Kloster Jena, transferida en 1028 a Naumburg Georgskirche).


El Annalista Saxo nombra a "domna Suanehildis" como hija de "Herimanni ducis de Liuniburh", nombra a sus hermanos "Bennonis ducis et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" y a sus dos maridos. Su rango de fechas de nacimiento se estima sobre la base de que su hermana nació en [942] y la propia Schwanehilde dio a luz a siete hijos de su segundo marido. Thietmar registra el matrimonio de Ekkehard y «Swanhild, viuda del conde Thietmar y hermana del duque Bernardo»[228]. Thietmar registra la muerte de Suanhild el 26 de noviembre de 1014[229].

m en primer lugar THIETMAR [III] Margrave [de la Ostmark], hijo de CHRISTIAN Graf im Nordthüring- und Schwabengau y su esposa Hidda [der Ostmark] (-3 de agosto después de 979, bur Kloster Nienburg an der Saale).

m en segundo lugar (antes de 1000) EKKEHARD [I] Markgraf von Meissen, hijo de GUNTHER Markgraf im Bischofstum Merseburg y su esposa --- (-asesinado Pöhlde el 30 de abril de 1002, bur Kloster Jena, transferido en 1028 a Naumburg Georgskirche).

e) IMMA. Hasta el momento no se ha identificado la fuente primaria que confirma su parentesco.


Monja en Herford. 995.

Referencias:


[200] Cronica Principum Saxonie, MGH SS XXV, p. 472.


[201] Reuter (1991), p. 152.


[202] D O I 152, p. 231.


[203] D O I 165, p. 246.


[204] D O I 183, p. 266.


[205] D O I 198, p. 278.


[206] D O I 198, p. 278.


[207] D O I 223, p. 307.


[208] D O I 303, p. 418.


[209] Annales Necrologici Fuldenses, MGH SS XIII, p. 123.


[210] Thietmar 2.31, p. 115, nota 121 comentando que la fecha se confunde con el 27 de marzo.


[211] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[212] D O I 329, p. 443.


[213] Annalista Saxo 1002.


[214] Annalista Saxo 1002.


[215] D O III 401, p. 834.


[216] Vita Meinwerci Episcopi Paderbornensis 14, MGH SS XI, p. 114.


[217] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[218] Vita Meinwerci Episcopi Paderbornensis 14, MGH SS XI, p. 114.


[219] Adami, Gesta Hammenburgensis Ecclesiæ Pontificum II.44 y II.76, MGH SS VII, pp. 321 y 333.


[220] Annalista Saxo 1002.


[221] Genealogiæ Comitum Flandriæ, Witgeri Genealogica Arnulfi Comitis MGH SS IX, p. 304.


[222] MGH SS IX, p. 302, Introducción a Witgeri Genealogia Arnulfi Comitis.


[223] Chronica Albrici Monachi Trium Fontium 1005, MGH SS XXIII, p. 778.


[224] D H II 492, p. 626.


[225] Annales Blandinienses 1008, MGH SS V, p. 25.


[226] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[227] Annalista Saxo 1002.


[228] Thietmar 4.39, p. 179.


[229] Thietmar 7.7, p. 312.


---------------------------------


De la entrada de Wikipedia sobre Hermann Billung:


http://en.wikipedia.org/wiki/Herman_Billung


http://de.wikipedia.org/wiki/Hermann_Billung


Hermann Billung (900 o 912 - 27 de marzo de 973) fue un margrave de Sajonia y uno de los miembros más conocidos de la Casa de Billung.


Hermann era hijo de Billung von Stubenskorn (c. 860-967) y Ermengarda de Nantes (n. 900). Hermann es generalmente considerado como el primer duque Billung de Sajonia, pero su posición exacta no está clara. El rey Otón I nombró margrave a Hermann en 936, concediéndole una marcha al norte del Elba entre los ríos Limes Saxoniae y Peene. Teniendo más autonomía que su contemporáneo el margrave Gero, Hermann exigió tributo a los eslavos de Polabia que habitaban la Marca de los Billungs. A menudo luchó contra las tribus eslavas occidentales de los redarianos, los abotritas y los wagrianos.


En 953, Otón I, que también era duque de Sajonia, comenzó a confiar cada vez más su autoridad en Sajonia a Hermann durante sus ausencias. Sin embargo, Hermann nunca fue nombrado duque en los documentos reales. En cambio, se le nombra como líder militar, conde y margrave. Su hijo Bernardo heredó y fortaleció la posición de su padre y logró ser reconocido como duque.


(La entrada de Wikipedia en alemán difiere en la definición de las ausencias: en 953 fue el Levantamiento de Liudolfinischer, y en 961 fue la Segunda Expedición de Otón a Italia, diciendo que durante ambos tiempos Herman fue nombrado por el rey Otón como Procurador Regis, una posición que le dio el pleno respaldo de la corte sajona. Herman también fue nombrado conde de Wetigau, Tilithigau, Marsterngau y Bardengau).


Hermann tenía propiedades en los alrededores de Lüneburg y fundó el monasterio de San Miguel en esa ciudad. Murió en Quedlinburg.


[En la entrada de Wikipedia en alemán, se da una historia más detallada:


En el otoño de 936, con la derrota del insurgente Redarier, se le nombró Princeps Militiae y se le encargó limitar cualquier expansión de Francia Oriental hacia el noreste a lo largo del río Elba, y se le nombró Mark der Billunger.


953 - Cuando Otón se movió contra su hijo rebelde Liudolfo, nombró a Hermann como Procurador del Registro en Sajonia, dándole a Hermann poderes de facto como duque, pero sin describirlo como tal (se llamaba Marchio y Comes). Durante este tiempo, Hermann logró expulsar a su sobrino Wichmann II y a Egberto el Tuerto (ambos del lado de los rebeldes) de Sajonia.


Agosto de 961 - Otón comenzó su segunda expedición a Italia y finalmente hizo la paz el 2 de febrero de 962 con el Papa Juan XII en Roma, obteniendo el título de Kaiser. Durante su ausencia, Hermann fue nombrado de nuevo su adjunto en Sajonia.


972 - El arzobispo Adalberto de Magdeburgo recibe a Hermann como a un rey, sentándolo en el lugar del rey en su mesa y permitiéndole hacerse cargo de sus dormitorios. Otón I se enfureció por tal presunción y fue destituido de su cargo de diputado.


Hermann fue enterrado en el Klosters St. Michaelis en Luneburg, a pesar de que, según Dietmar de Merseburg, había sido excomulgado por el obispo Bruno de Verden (y se negó a ser enterrado).


[editar] Descendientes


Hermann Billung probablemente se casó dos veces, la primera con una mujer llamada Oda (que murió el 15 de marzo de un año desconocido, probablemente después de 973), y la segunda con Hildegarde (Hildesuith) de Westerbourg.


Tuvo cinco hijos:


1. Bernardo I (c. 950 a 1011), duque de Sajonia (enterrado en la iglesia del monasterio de San Miguel en Luneburgo)


2. Liutger (fallecido el 26 de febrero de 1011) Conde de Westfalengau (y Lesum), atestiguado en 991, enterrado en San Miguel en Lüneburg (Iglesia del Monasterio de San Miguel), casado con Emma (de Lessum, 975/980 hasta el 3 de diciembre de 1038) que está enterrada en la Catedral de Bremen, hija de Immed IV (Immedinger), hermana del obispo Meinwerk de Paderborn.


3. Matilde (nacida entre 935 y 945, fallecida el 25 de mayo de 1008 en Gante San Pedro), casada en primeras nupcias en 961 con Balduino III, conde de Flandes (fallecido el 1 de enero de 962), casada en segundas nupcias con Gottfried der Gefangene (fallecido el 3/4 de abril después de 995) en 963/982, conde de Verdún (Wigeriche), enterrado en San Pedro de Gante


4. Suanhilde (nacida entre 945 y 955, fallecida el 28 de noviembre de 1014, enterrada en el monasterio de Burg Kapellenburg al sur de Kleinjena (Jena), enterrada de nuevo después de 1028 en la Georgskirche de Naumburg en Saale, casada 1ª en 970 Thietmar I (c. 920 hasta el 3 de agosto después de 979) Margrave de Meissen, casada (2) antes de 1000 con Ekkehard I (asesinado el 30 de abril de 1002 en Pöhlde); en 992 (o 987 según la Wikipedia en alemán) Margrave de Meissen, enterrado en el monasterio de Burg Kapellenburg al sur de Kleinjena (Jena), enterrado de nuevo después de 1028 en la Georgskirche de Naumburg en Saale.


5. Imma, en 995 abadesa de Herford


De la página de Wikipedia en alemán sobre Hermann Billung Fuente / Forrás:


http://de.wikipedia.org/wiki/Hermann_Billung


Matrimonios y descendientes


Hermann Billung probablemente se casó dos veces; su primera esposa fue probablemente Oda († 15 de marzo probablemente después de 973), su segunda se llamó Hildesuith (Hildegarda). Hermann probablemente tuvo cinco hijos:


- 1. Bernardo I (n. c. 950; † 1011), duque de Sajonia, enterrado en la iglesia del monasterio de San Miguel en Lüneburg.


-2º Liutger (Liudger) († 26 de febrero de 1011) Conde de Lesum y en Westfalengau, atestiguado en 991, enterrado en la iglesia del monasterio de San Miguel en Lüneburg


∞ Emma de Lesum (n. 975/980; † 3 de diciembre de 1038), hija de Immed IV de la noble familia de Immeding, hermana del obispo Meinwerk de Paderborn, enterrada en la catedral de Bremen


- 3. Matilde I (* 935/945; † 25 de mayo de 1008) enterrada en la Abadía de San Pedro de Gante


∞ 961 Balduino III, conde de Flandes († 1 de enero de 962)


∞ c. 963 Godofredo el Prisionero († 3/4 de abril después de 995) 963/982 Conde de Verdún (Wigeriche), enterrado en la Abadía de San Pedro en Gante


- 4. Suanhilde (Schwanhild) (* 945/955; † 28 de noviembre de 1014), enterrada en el monasterio del castillo de Kapellenberg al sur de Kleinjena, cerca de Naumburg, antes de 1028 enterrada de nuevo en la iglesia del monasterio de San Jorge en Naumburgo


∞ Thietmar I (n. c. 920; † 3 de agosto después de 979), margrave de Nordmark de 965 a 979, margrave de Meissen y Merseburg de 976 a 979


∞ antes del año 1000 Ekkehard I (asesinado el 30 de abril de 1002 cerca de Pöhlde, en las montañas del Harz), alrededor del año 987 Margrave de Meissen, enterrado en el monasterio de Kapellenberg Castillo al sur de Kleinjena cerca de Naumburg, antes de 1028 enterrado de nuevo en la iglesia del monasterio de San Jorge en Naumburg


-5ª Imma, 995 Abadesa de Herford


--------------------------------------


(Forrás / Fuente) De la página de Peerage de Darryl Lundy sobre Herzog Hermann Billung:


http://www.thepeerage.com/p397.htm#i3964


Duque Hermann Billung, de Sajonia


M, #3964, b. antes de 936

Última edición=2 ago 2003

El duque Hermann Billung, de Sajonia, nació antes de 936.


Herzog Hermann Billung, von Sachsen obtuvo el título de Herzog von Sachsen.


Hijos del duque Hermann Billung, de Sajonia


-1. Swanhilde Billung+

-2. Matilde Billung+ n. b 951, d. 25 may 1008

¿Información no atribuida sobre Hermann de Sajonia en noruego?:


Reinado: Sajonia: 961 - 973


Nacido: desconocido


Fallecidos: 973


Padres: desconocidos


Cónyuge(s): Oda y Hildesuith


Granero: Bernhard


Ludger


Suaneholde


Imma


Matildis


Hermann de Sajonia (año de nacimiento desconocido, fallecido en Quedlinburg en 973) de la familia Billung. En 936 Otón el Grande le concedió el título de Margrave en agradecimiento por su participación en la derrota de los redarianos, obotritas, wagrianos y daneses. En 940 fue conde de Wetigau y en 953 Otón lo nombró su lugarteniente en Sajonia, convirtiéndolo en duque de facto sin ostentar el título. Herman logró expulsar de Sajonia a sus sobrinos, Wichmann II y Ekbert Tuerto, que simpatizaban con los rebeldes. En 955, Hermann Billung apareció como conde de Tilithigau y Marstengau, y en 956 fue nombrado margrave. Durante el viaje de Otón a Italia en 956 y a Roma en 961, volvió a nombrar a Herman como su lugarteniente en Sajonia.


Herman se casó con Oda y más tarde con Hildeshuith, y con ellas tuvo hijos:


Bernhard I av Sachsen (-1011)


Ludger (-1011)


Suanehilde (-1014), casada con el margrave Thietmar I de Meißen (-979) y luego con el margrave Ekhard I de Meißen (-1002)


Imma, abadisse i Herford


Matildis (942-1008), se casó con el conde Boudewijn III de Flandes (940-962) en 961 y en 963 con el conde Godofredo de Verdún (930-1002).


Predecesor:


Otto II Hertug av Sachsen

(961–973) Sucesor:


Bernhard I av Sachsen

Notas generales:


Fue el antepasado de la Casa Billung. La conexión con la antigua familia Billung es incierta. Es posible que su padre fuera Billung, que era conde de Sajonia y que murió en 967.


Hermann murió en 973, probablemente a los 70 años de edad.


La familia Billung sucedió a la familia Liudol como duques de Sajonia de 961 a 1106 y fue sucedida por la familia Ascania. El Ducado de Sajonia formaba parte del Sacro Imperio Romano Germánico.


Notas de investigación:


Burke dice que fue Conrado I, le Pacifique, Roi de Bourgogne Transjurane.


Los acontecimientos más destacados de su vida fueron:


Accedió el duque de Sajonia, 961.

-------------------------------------


Del árbol genealógico en línea de Celtic Casimir:


http://www.celtic-casimir.com/webtree/2/2103.htm


Hermann Billung VON SACHSEN Duque de Sajonia 578


Nacimiento: Abad 922, Sajonia


Murió: 27 Mar 973


Número de Expediente Ancestral: 9HMD-14.


Información sobre el matrimonio:


Hermann se casó con Hildegarda VON WESTERBURG. (Hildegarda VON WESTERBURG nació alrededor del año 922 en Westerberg, Sajonia.)


De la investigación de Miroslav Marek sobre la familia Billung (Fuente / Forrás):


http://genealogy.euweb.cz/small/billung.html


Familia Billung


Billung von Stubenskorn, *ca 890, +ca 951; m.Ermengarda de Nantes (*ca 900)


A1. Wichman; m.ca 930 Frédegunde de los francos, dau.de Carlos III Simple de los francos


A2. Poppo, Ct de Turingia, *ca 910


---


A3. Hermann Billung, Mkgf del Bajo Elba 936, Duque de Sajonia (960-973), *ca 915, +27.3.973; m.Hildegarde von Westerburg (*ca 925)


B1. Duque Bernardo II de Sajonia (988-1011), *ca 940, +Corvey 9.2.1011; m.ca 974 Hildegarde von Stade (+1011)


C1. Duque Bernardo III de Sajonia (1011-59), *ca 995, +29.6.1059; m.1020 Eilika von Schweinfurt (*1000, +ca 1055)


D1. Duque Otón Ordulfo de Sajonia (1059-72), *1020, +28.3.1072; m.1042 Wulfhild de Noruega (+1071)


E1. Duque Magno de Sajonia (1072-1106), *ca 1045, +1106; m.1071 Sofía de Hungría (+1095)


F1. Wulfhilde, *1075, +1126; m.Duque Enrique IX de Baviera (+13.12.1126)


F2. Eilika, *1080, +16.1.1142; m.Duque Otón de Sajonia (+1123)


E2. Bernhard, +joven


D2. Gertrud, *Schweinfurt ca 1028, +Veurne 4.8.1113, bur Veurne; 1m: ca 1050 Floris I de Holanda (+28.6.1061); 2m: 1063 Roberto I de Flandes (*1031 +13.10.1093)


D3. Ida, heredera de Laroche, +31.7.1102, bur Namur; 1m: Federico II de Baja Lorena (+1065); 2m: Alberto III de Namur (*antes del 10.8.1035 +22.6.1102)


B2. Mathilda, *ca 944, +25.5.1008; 1m: ca 963 Ct Godefroid de Verdún (+995/1005); 2m: Ct Balduino III de Flandes (+962)


---


(Sin fuentes)


Sin atribuir y con información errónea (no existe tal cosa como "Stubenskorn", ¿no estás de acuerdo? Intenta identificarlo en un mapa...):


Hermann era hijo de Billung von Stubenskorn (c. 860-967) y Ermengarda de Nantes (n. 900). Hermann es generalmente considerado como el primer duque Billung de Sajonia, pero su posición exacta no está clara. El rey Otón I nombró margrave a Hermann en 936, concediéndole una marcha al norte del Elba entre los ríos Limes Saxoniae y Peene. Teniendo más autonomía que su contemporáneo el margrave Gero, Hermann exigió tributo a los eslavos de Polabia que habitaban la Marca de los Billungs. A menudo luchó contra las tribus eslavas occidentales de los redarianos, los abotritas y los wagrianos.


En 953, Otón I, que también era duque de Sajonia, comenzó a confiar cada vez más su autoridad en Sajonia a Hermann durante sus ausencias. Sin embargo, Hermann nunca fue nombrado duque en los documentos reales. En cambio, se le nombra como líder militar, conde y margrave. Su hijo Bernardo heredó y fortaleció la posición de su padre y logró ser reconocido como duque.


Hermann tenía propiedades en los alrededores de Lüneburg y fundó el monasterio de San Miguel en esa ciudad. Murió en Quedlinburg.


Descendientes


Hermann Billung probablemente se casó dos veces, la primera con una mujer llamada Oda (que murió el 15 de marzo de un año desconocido), y la segunda con Hildegarda de Westerbourg.


Tuvo cinco hijos:


Bernardo I (fallecido en 1011), duque de Sajonia.


Liutger (fallecido el 26 de febrero de 1011) Conde de Westfalengau, atestiguado en 991, enterrado en St. Michaels en Lüneburg, casado con Emma (fallecida el 3 de diciembre de 1038), enterrada en la catedral de Bremen, hija de Immed IV (Immedinger), hermana del obispo Meinwerk de Paderborn.


Suanhilde (nacida entre 945 y 955, fallecida el 28 de noviembre de 1014, enterrada en el monasterio de Jena, enterrada de nuevo después de 1028 en la Georgskirche de Naumburg en Saale, casada 1ª en 970 con Thietmar I (muerto después de 979) Margrave de Meissen, casado (2) antes de 1000 con Ekkehard I (asesinado el 30 de abril de 1002 en Pöhlde); en 992 Margrave de Meissen, enterrado en el monasterio de Jena, enterrado de nuevo después de 1028 en la iglesia de Georg Naumburg (Saale)


Matilde (nacida entre 935 y 945, fallecida el 25 de mayo de 1008 en Gante San Pedro), casada en primeras nupcias en 961 con Balduino III, conde de Flandes (fallecido el 1 de enero de 962), casada en segundas nupcias con Gottfried der Gefangene (fallecido el 3/4 de abril de 995) en 963/982, conde de Verdún (Wigeriche), enterrado en San Pedro de Gante


Imma, en 995 abadesa de Herford


http://www.genealogie-mittelalter.de/sachsen/hermann_herzog_von_sac...


Hermann I. Billung

Duque de Sajonia (961-973), conde de Bardengau, Marstengau y Tilithigau.


900/12-27.3.973 - Quedlinburg


Hijo del Conde Billing

Enciclopedia de la Edad Media: Tomo IV columna 2160


*******************

Hermann Billung, duque de Sajonia

+ 13 marzo 973 - Quedlinburg


Padres desconocidos

oo Hildegarda

5 hijos: entre otros

Bernhard I., Herzog

Schwanhild a Ekkehard I.

Mathilde 1º Balduino III de Flandes, 2º Godofredo el Viejo, conde de Verdún

---


Hermanos:

Wichmann (+ 944)

Amelung (+ 962), obispo de Verden (desde 933, véase ADB I)

oo Hildegarda

5 hijos: entre otros

Herzog Bernhard I. en Sachsen (+ 1011, s. NDB II),

Suanehild [1º Margrave Thietmar de Serimunt-Nicici (+ 978)] [2º Margrave Ekkehard I de Meissen ( + 1002, véase NDB IV)],

Matilde [+ 1008, 1º conde Balduino III de Flandes (+ 961), 2º duque Gottfried de la Baja Lorena (+ 1005?, véase NDB VI)]


Hermann Billung (900 o 912 - 27 de marzo de 973) fue un margrave de Sajonia y uno de los miembros más conocidos de la Casa de Billung.


Los padres de Hermann son desconocidos. Hermann es generalmente considerado como el primer duque Billung de Sajonia, pero su posición exacta no está clara. El rey Otón I nombró margrave a Hermann en 936, concediéndole una marcha al norte del Elba entre los ríos Limes Saxoniae y Peene. Teniendo más autonomía que su contemporáneo el margrave Gero, Hermann exigió tributo a los eslavos de Polabia que habitaban la Marca de los Billungs. A menudo luchó contra las tribus eslavas occidentales de los redarianos, los abotritas y los wagrianos.


En 953, Otón I, que también era duque de Sajonia, comenzó a confiar cada vez más su autoridad en Sajonia a Hermann durante sus ausencias. Sin embargo, Hermann nunca fue nombrado duque en los documentos reales. En cambio, se le nombra como líder militar, conde y margrave. Su hijo Bernardo heredó y fortaleció la posición de su padre y logró ser reconocido como duque.


Hermann tenía propiedades en los alrededores de Lüneburg y fundó el monasterio de San Miguel en esa ciudad. Murió en Quedlinburg.





Hermann Billung (900 or 912 – 27 March 973) was the Margrave of the Billung March from 936 until his death. The first of the Saxon House of Billung, Hermann was a trusted lieutenant of Otto I, Holy Roman Emperor. Though never Duke of Saxony himself, while Otto (who was the enthroned Duke of Saxony) was in Italy from 961 until 972, Hermann served as Otto's personal representative in governing Saxony. Towards the end of his life, Hermann was the effective Duke in all but name. Hermann died in 973, just two months before Otto's own death. Hermann's son Bernard I was named as the new Duke of Saxony by Otto I's son Otto II, the new Holy Roman Emperor. Life: Hermann was the son of the Eastphalian count Billung von Stubenskorn (c. 860-967) and Ermengarde of Nantes. He was the younger brother of the Saxon count Wichmann the Elder. Hermann is generally counted as the first Billung duke (Herzog) of Saxony, but his exact position is unclear. The ducal Ottonian dynasty had risen to German royalty with the accession of Henry the Fowler in 919 and had to concentrate on countrywide affairs. At least in 961, when King Otto I of Germany marched against the Kingdom of Italy for the second time, he made Hermann the administrator (procurator regis) in his Saxon lands. When in 936 King Otto I had ascended the throne, he appointed Hermann a margrave (princeps militiae), granting him the Saxon march north of the Elbe river. His Billung March stretched from the Limes Saxoniae in the west along the Baltic coast to the Peene River in the east, roughly corresponding with the later Mecklenburg region. Otto thereby disregarded the claims of Hermann's elder brother Count Wichmann, a brother-in-law of Queen Dowager Matilda of Ringelheim. Wichmann in turn joined the unsuccessful rebellion of King Otto's half-brother Thankmar and Duke Eberhard of Franconia in 938. Having more autonomy than the contemporary margrave Gero ruling over the adjacent Marca Geronis in the south, Hermann exacted tribute from the local Polabian Slavs of the Obotrite tribal federation. Upon his brother's death in 944, he also became count in the Saxon Bardengau around the town of Lüneburg, where he founded the monastery of St Michael in that city. He again disregarded the inheritance claims raised by his nephews Wichmann the Younger and Egbert the One-Eyed. In 953 both joined the countrywide rebellion started by King Otto's younger brother Duke Liudolf of Swabia, which only collapsed due to the massive invasion of Hungarian forces. During this grave crisis, the king, who was also Duke of Saxony, began entrusting more and more of his authority in the Saxon lands to Hermann during his absences. However, Hermann was never named dux in royal documents. Instead, he is named as a military leader, count, and margrave. His position was solidified, when on 2 February 962 King Otto was crowned Holy Roman Emperor in Rome by Pope John XII. Hermann was received like a king by Archbishop Adalbert of Magdeburg in 972, which even annoyed the emperor. He may have been the founder of the Hermannsburg locality in the Lüneburg Heath, first mentioned in 1059. Hermann died in Quedlinburg. His son Bernard inherited and strengthened his father's position and managed to be recognized as duke. Descendants: Hermann Billung maybe was married twice: According to the chronicles of St Michael's Abbey in Lüneburg, a Countess Oda died on 15 March in an unknown year after 973, the Xanten annals noted the death of one Ode, spouse of Duke Hermann, on the same day. She probably was related with the royal Ottonian dynasty; Henry the Fowler's grandmother was named Oda (herself a member of the Billung dynasty), which was also the name of his sister. A second wife Hildesuith or Hildegard of Westerburg is mentioned in the chronicles, but her relation to Oda remains unclear. Hildegard was also the name of the spouse of Hermann's son Bernard. The name of Hermann's grand-daughter Oda of Meissen indicate that Oda was the mother of his children. He had five children:

Bernhard I (died 1011), Duke of Saxony

Liutger (died 26 February 1011) Count in Westfalengau, attested in 991, buried in St. Michaels in Lüneburg, married Emma (died 3 December 1038), buried in the Bremen Cathedral, daughter of Immed IV (Immedinger) and Adela of Hamaland, sister of Bishop Meinwerk of Paderborn.

Suanhilde (born between 945 and 955, died 28 November 1014, buried in the monastery of Jena, reburied after 1028 in the Church of St. George in Naumburg, married: 1.in 970 Thietmar I (died after 979) Margrave of Meissen,

2.before 1000 Ekkehard I (murdered 30 April 1002 in Pöhlde); became in 992 Margrave of Meissen, buried in the monastery of Jena, reburied after 1028 in the Church of St. George in Naumburg Mathilde (born between 935 and 945, died 25 May 1008 in Ghent, buried in St. Peter's church), married: 1.in 961 to Balduin III, Count of Flanders (died 1 January 962),

2.Gottfried der Gefangene (died on 3/4 April after 995) in 963/982, Count of Verdun (Wigeriche), buried in St. Peter's church in Ghent Imma, in 995 Abbess of Herford

http://slektsforskning.com/login/person/anetre/tekst/Hertug%20Herma...


Hermann var hertug av Sachsen 961 - 973.


Fue el antepasado de la Casa Billung. La conexión con la antigua familia Billung es incierta. Es posible que su padre fuera Billung, que era conde de Sajonia y que murió en 967. Hermann murió en 973, probablemente a los 70 años de edad.


La familia Billung sucedió a la familia Liudol como duques de Sajonia de 961 a 1106 y fue sucedida por la familia Ascania. El Ducado de Sajonia formaba parte del Sacro Imperio Romano Germánico. 1)


1). Allgemeine deutsche Biographie. Mogens Bugge: Nuestros antepasados, nº 410. Bent y Vidar Billing Hansen: Los Ancestros de la Familia Rosensword, páginas 28, 70.


http://finnholbek.dk/getperson.php?personID=I13411&tree=2



La Chronica Principum Saxoniæ nombra "vir... nomine Bilingus" como padre de "Hermannum"[217], aunque no se conoce la exactitud de esta afirmación. El nombre del padre de los hermanos Amelung, Wichmann y Hermann Billung no se ha encontrado hasta ahora en ninguna otra fuente. No se puede excluir la posibilidad de que algunos o todos ellos fueran hermanos uterinos. http://fmg.ac/Projects/MedLands/SAXONY.htm


show less

View All

Immediate Family

Text View

Showing 10 people


Hildegard von Westerburg

wife


Oda

wife


Bernard I, duke of Saxony

son


Liudger von Sachsen, Graf von Le...

son


Matilda of Saxony, countess of F...

daughter


Swanhilde of Saxony

daughter


Imma Von Billung, Abbess Hereford

daughter


Billung

father


Amelung, Bischof von Verden (908...

brother


Wichmann Billung, I

brother


-------------------------------------------------------------------------------------


Agregado por: Ing. Carlos Juan Felipe Urdaneta Alamo, MD.IG.


-------------------------------------------------------------------------------------



CONTEXTO HISTORICO


✺- 910→Acontecimientos

12 de junio: Batalla de Augsburgo, los húngaros derrotan al ejército franco oriental bajo el rey Luis IV de Alemania (el Niño), utilizando la famosa táctica de retirada fingida de los guerreros nómadas. El conde Gausbert, el verdadero comandante del ejército franco oriental (porque Luis IV tiene solo 16 años en este momento), muere en el combate.

22 de junio: Batalla de Rednitz, los húngaros derrotan al ejército franco oriental cerca del río Rednitz, matando a su líder Gebhard, duque de Lotaringia (Lorena). Después de la batalla, Luis IV de Alemania, junto con los ducados francos orientales Franconia, Lotaringia, Baviera y Sajonia, acuerda rendir homenaje al estado húngaro.

El rey Alfonso III de Asturias se ve obligado a abdicar del trono y divide el reino entre sus tres hijos. El hijo mayor, García I, se convierte en rey de León. El segundo hijo, Ordoño II, rey en Galicia, mientras que el tercero, Fruela II, recibe a Asturias con Oviedo como su capital.

5 de agosto: Batalla de Tettenhall, el rey Eduardo el Viejo ataca a los reyes Eowils y Halfdan de Norse York. Los tres monarcas vikingos son asesinados en la batalla (una crónica menciona a un tercer hermano) y el ejército vikingo es derrotado decisivamente por las fuerzas aliadas de Mercia y Wessex. Los co-reyes son sucedidos por Ragnall ua Ímair.

Guillermo I de Aquitania dona tierras en Borgoña para la construcción de un monasterio benedictino dedicado a los santos Pedro y Pablo. La Abadía de Cluny, se convierte en la más grande de Occidente. En la carta fundacional, Guillermo renuncia a todos los derechos sobre el monasterio y nombra a Bernón de Baume como el primer abad de Cluny. Coloca el monasterio directamente bajo el control de la Sede Papal.

Gabriel I de Alejandría se convierte en papa de la Iglesia Ortodoxa Copta en Alejandría.

Nacimientos

Adalberto, arzobispo de Magdeburgo (fecha aproximada).

Aimar, religioso francés, abad de Cluny (m. 965)

Alano II, conde de Poher y duque de Bretaña (m. 952)

Eadgyth, princesa anglosajona y reina de Alemania (m. 946)

Egill Skallagrímson, vikingo y escaldo popular (fecha aproximada)

Ekkehardo I, monje de la Abadía de San Galo (m. 973)

Fernán González, conde de Castilla (fecha aproximada)

Fujiwara no Asatada, noble japonés (m. 966)

Guillermo I, duque de Normandía (m. 942)

Gunnhild, reina vikinga noruega (fecha aproximada)

Hedwig, noble y regente franco (m. 965)

Helena Lekapene, emperatriz bizantina (fecha aproximada)

Herberto III, noble franco (fecha aproximada)

Höskuldur Kollsson, caudillo vikingo y goði (m. 972)

Juan XI, papa de la Iglesia católica (m. 935)

Ma Yize, astrónomo musulmán (fecha aproximada)

Minamoto no Saneakira, noble japonés (m. 970)

Nilo el Joven, abad bizantino (m. 1005)

Oda de Metz, noble alemana (m. 963)

Ormur Þórisson, vikingo y bóndi islandés

Sahl ben Matzliah, filósofo judío (m. 990)

Teodora de Rossano, abadesa italiana, venerada como santa por la Iglesia católica (fecha aproximada, m. 980)

Þiðrandi Ketilsson, vikingo y bóndi islandés (m. 958)

Þorfinnr Hausakljúfr, caudillo vikingo nórdico, jarl de las Orcadas (m. 977)

Þórir Þorsteinsson, vikingo y bóndi islandés

Yan Xu, canciller chino (m. 967)

Fallecimientos

26 de enero - Luo Yin, estadista y poeta chino

2 de junio - Richilde de Provenza, emperatriz franca

22 de junio:

Gebhard, noble franco

Gerhard I, noble franco

4 de julio - Luo Shaowei, señor de la guerra chino (n. 877)

31 de julio - Feng Xingxi, señor de la guerra chino

5 de agosto:

Eowils y Halfdan, caudillos vikingos, reyes de Northumbria

Ingwær, rey de Northumbria

20 de diciembre - Alfonso III, rey de Asturias (n. 852)

23 de diciembre - Naum de Preslav, escritor búlgaro

Adelin, obispo de Séez (fecha aproximada)

Andronikos Doukas, general bizantino (fecha aproximada)

Atenulf I, príncipe lombardo

Eustathios Argyros, general bizantino

Ingólfur Arnarson, explorador y caudillo vikingo nórdico (n. 849)

Isa al-Nushari, gobernador abasí

Ishaq ibn Hunayn, médico abasí (o 911)

Junayd Baghdadi, místico sufí persa (n. 835)

Liu Shouwen, señor de la guerra y gobernador chino

Lu Guangchou, señor de la guerra chino

Mahendrapala I, rey de Gurjara-Pratihara (India)

Muhammad ibn Tahir, gobernador abasí

Muncimir, knyaz de Croacia

Sosei, poeta waka japonés (n. 844)

Torf-Einarr, caudillo vikingo y jarl de las Orcadas (n. 858)

Wei Zhuang, poeta chino (n. 836)

Yasovarman I, gobernante del Imperio Angkor


✺- 920→Nace: 10 de septiembre: Luis IV, rey francés→

→Nace: Presuntamente, nacimiento de Al Uqlidisi en Damasco (Siria)→

→Nace: Dunash ben Labrat, poeta, escoliasta y gramático judío de Al-Ándalus→

→Nace: Nathamuni, yogui y escritor indio (f. 990


✺- 930→Creación del Alþingi en Islandia, la Asamblea Nacional más antigua aún operativa→

→Erik el Sanguinario destrona a Harald I de Noruega, terminando así la primera edad vikinga→

→Fundación del Monasterio de Cluny, sede de la Orden de Cluny, orden religiosa del mismo nombre→

→Abderramán III conquista Badajoz, gobernada por el oficial rebelde Ibn Marwan→

→Los cármatas saquean La Meca y se llevan la piedra sagrada de la Kaaba, que no devolverán hasta 20 años después→

→Finaliza la tercera época de soberanía china sobre Annam (norte de Vietnam)→

→En España, la ciudad de Burgos se convirtió en capital del condado de Castilla


✺- 940→940 (CMXL) fue un año bisiesto comenzado en miércoles del calendario juliano, en vigor en aquella fecha.


Nacimientos

Brian Boru Gran Rey de Irlanda.

Notker de Lieja, religioso suizo.

Enrique III, duque de Carintia.


✺- 950→22 de marzo - España: El califa Abd al-Rahman III ordena ejecutar a Abu Abd Allah Ibn Abd al-Barr por haber intervenido en una conspiración contra él


✺- 960→Acontecimientos

1 de enero:1​ en la Dinastía Zhou Posterior de China (Era de las Cinco Dinastías), llegan noticias de una alianza entre Liao y Han Posterior para invadir las tierras norteñas. El general Zhao Kuangyin es enviado para proteger la frontera. En el camino, las tropas deciden coronarle como Emperador, pues el trono estaba siendo ocupado por un infante de 7 años debido a la súbita muerte del emperador anterior. Según algunos relatos, Zhao aceptó solo por la insistencia de sus soldados.

4 de febrero:2​ Fundación de la Dinastía Song, la cual unificará y gobernará toda China por 300 años. Zhao Kuangyin usurpa al trono de Zhou Posterior y se convierte en el Emperador Taizu de Song.

21 de septiembre: Dunstán recibe el palio como arzobispo de Canterbury del papa Juan XII y se convierte en asesor jefe del nuevo rey de Inglaterra, Edgar el Pacífico. Reforma los monasterios e impone las reglas de San Benedicto: pobreza, castidad y obediencia para los monjes. Intenta imponer el celibato en el clero secular, sin éxito alguno. Insistió activamente que la tribu de los danos se debían integrar con los ingleses. También funda en este año la iglesia de San Dunstán en Sussex Oriental.

8 de noviembre: Batalla de Andrassos (Montes Tauro, actual Turquía) entre el Imperio Romano Oriental y el Emirato Hamdánido. Los árabes, liderados por Sayf al-Dawla, sufren una derrota aplastante ante el general León Focas "El Joven" .

El duque Ricardo I de Normandía se casa con Emma de Francia.

Sancho I de León recupera el trono del Reino de León.

El gran príncipe Sviatoslav I de Kiev realiza una campaña contra los jázaros.

Miecislao I se convierte en príncipe de Polonia, tras la muerte de su padre. (fecha aproximada)

El reino de Aksum es destruido por invasores Beta Israel liderados por la reina Gudit.

El palacio interno (dairi) del Palacio Heian en Kioto sufre un gran incendio, aunque luego es reconstruido.

Nacimientos

23 de marzo: Matsu, hija de un pescador chino adorada como diosa taoísta del mar.

Aimoino, cronista francés (fecha aproximada).

Constantino VIII, emperador bizantino.

Svend I de Dinamarca, rey de Dinamarca e Inglaterra.

Conde Arnulfo II de Flandes (o 961).

Bagrat III de Georgia, rey de los abjasios y de Georgia (fecha aproximada).

Gershom ben Judah, rabino judío (fecha aproximada).

Fallecimientos

31 de mayo: Fujiwara no Morosuke, cortesano y estadista japonés.

15 de junio: Eadburh de Winchester, princesa y santa inglesa.

Časlav Klonimirović, príncipe de Serbia (fecha aproximada).

Gao Baorong, rey de Nanping, China.

Referencias

 Min Hing, Hung (2014). Ten States: Five Dynasties, One Great Emperor : How Emperor Taizu Unified China in the Song Dynasty. Algora Publishing. p. 3

 Lorge, Peter (31 de diciembre de 2015). The Reunification of China: Peace through War under the Song Dynasty. Cambridge University Press. pp. 4-5. ISBN 9781316432273.


✺- 970→4 de abril: inicia la construcción de la Mezquita de al-Azhar en El Cairo.

Mayo: la ciudad israelí de Ramla es tomada por los fatimíes.

23 de mayo: Pandulfo I de Benevento negocia la paz entre el Imperio Romano de Oriente (Bizancio) y el Sacro Imperio Romano Germánico. Tras esto, Otón I del Sacro Imperio acepta la soberanía de la Italia bizantina en el sur de la península.

Octubre: los fatimíes ocupan Damasco.

La Meca y Medina son capturadas por el Califato fatimí.

Vladimiro I de Kiev se convierte en Príncipe de Nóvgorod.

En el Reino de Pamplona (actual España), es entronizado Sancho Garcés II, primero en usar el título de rey de Navarra (en el 987)→

→García Fernández es nombrado conde de Castilla→

→Sviatoslav I de Kiev se alía con los pechenegos y búlgaros contra el Imperio bizantino, pero sus tropas son emboscadas y derrotadas en la Batalla


✺- 980→El rey Miecislao I establece el cristianismo como religión oficial de Polonia



-------------------------------------------------------------------------------------


Agregado por: Ing. Carlos Juan Felipe Urdaneta Alamo, MD.IG.


-------------------------------------------------------------------------------------


Bernard I duke of Saxony (0950) ★Bisabuelo n°22M,DUQUE★ Ref: BI-0950 |•••► #ALEMANIA 🏆🇩🇪★ #Genealogía #Genealogy


 

Padre: Hermann I, duke of Saxony (0910)

22° Bisabuelo/ Great Grandfather de: Carlos Juan Felipe Antonio Vicente De La Cruz Urdaneta Alamo →Bernard I, duke of Saxony is your 22nd great grandfather.


-------------------------------------------------------------------------------------



-------------------------------------------------------------------------------------

(Linea Materna)

-------------------------------------------------------------------------------------

Bernard I, duke of Saxony is your 22nd great grandfatheof→ Carlos Juan Felipe Antonio Vicente De La Cruz Urdaneta Alamo→  Morella Álamo Borges (your mother) → Belén Eloina Borges Ustáriz (her mother) → Belén de Jesús Ustáriz Lecuna (her mother) → Miguel María Ramón de Jesús Uztáriz y Monserrate (her father) → María de Guía de Jesús de Monserrate é Ibarra (his mother) → Teniente Coronel Manuel José de Monserrate y Urbina (her father) → Antonieta Felicita Javiera Ignacia de Urbina y Hurtado de Mendoza (his mother) → Isabel Manuela Josefa Hurtado de Mendoza y Rojas Manrique (her mother) → Juana de Rojas Manrique de Mendoza (her mother) → Constanza de Mendoza Mate de Luna (her mother) → Fernando Mathé de Luna (her father) → Juan Fernández De Mendoza Y Manuel (his father) → Sancha Manuel (his mother) → Sancho Manuel de Villena Castañeda, señor del Infantado y Carrión de los Céspedes (her father) → Manuel de Castilla, señor de Escalona (his father) → Elizabeth of Swabia (his mother) → Philip of Swabia, King of Germany (her father) → Beatrice of Burgundy (his mother) → Agatha of Lorraine (her mother) → Adélaïde de Brabant (her mother) → Gertrude, duchess of Lorraine (her mother) → Gertrude of Saxony, Countess of Flanders (her mother) → Bernard II, duke of Saxony (her father) → Bernard I, duke of Saxony (his father)

Consistency CheckShow short path | Share this path

You might be connected in other ways.


Show Me


Bernhard I Billung, Duke of Saxony  MP 

English (default): Bernhard I, Duke of Saxony, German: Bernhard I Billung, Herzog von Sachsen

Gender: Male 

Birth: between circa 940 and circa 950

Lüneburg, Braunschweig/Lüneburg, Deutschland(HRR)

Death: February 09, 1011 (56-75)

Corvey, North Rhine-Westphalia, Deutschland(HRR) 

Place of Burial: Michaeliskirche, Lüneburg, Braunschweig/Lüneburgburg), Deutschland(HRR) 

Immediate Family:

Son of Hermann I, duke of Saxony

Husband of Hildegard von Stade, duchess of Saxony

Partner of NN Mistress

Father of Herman Billung; Bernard II, duke of Saxony; Thietmar von Sachsen; Äbtissin Godesti von Sachsen, princess, abbess von Meteln & Herford; Matilde von Sachsen, Princesse and 1 other

Brother of Liudger von Sachsen, Graf von Lesum und Westfalen; Matilda of Saxony, countess of Flanders; Swanhilde of Saxony and Imma Von Billung, Abbess Hereford 


Added by: Virginia Lea Sooy on March 12, 2007

Managed by: Daniel Dupree Walton and 177 others

Curated by: Sharon Doubell

 77 Matches 

 0  77   0 

Research this Person

 Contact Profile Managers

 View Tree

 Edit Profile

Overview

Media (6)

Timeline

Discussions

Sources (1)

Revisions

DNA

Aboutedit | history

- https://en.wikipedia.org/wiki/Bernard_I,_Duke_of_Saxony


http://finnholbek.dk/getperson.php?personID=I13409&tree=2


From the Foundation for Medieval Genealogy page on Saxony (covering his birth family):


http://fmg.ac/Projects/MedLands/SAXONY.htm#BernhardIdied1011A


HERMANN [Billung] ([905/10]-Quedlinburg 27 Mar 973, bur Lüneburg St Michael).


La Cronica Principum Saxonie nombra "Bilingus... filium Hermannum»[200]. Su rango de fechas de nacimiento se estima en la suposición de que era adulto cuando fue nombrado comandante militar en 936.


Otón I, rey de Alemania, le dio el mando militar en Sajonia («princeps militiæ») en 936, lo que desencadenó la revuelta de su hermano Wichmann.


Graf en Wetigau.


Procurador del rey en Sajonia 953, 961 y 966.


"Otto... rex" concedió la propiedad "Ozmina marcam... et Tarata marcam cum castello Grodista" a "vassallo Billing" por carta fechada el 26 de junio de 952[202]. "Otto... rex" concedió la propiedad a la iglesia de St Moritz, Magdeburgo por carta fechada en 953, que nombra a "Billingus... Noster Miles»[203].


Cuenta en los distritos de Tilithi y Marstem 955.


Gráfico 956:


"Otto... rex" concedió derechos a los derechos de sal a Lüneburg St Mikhael a petición de "Herimanni marchionis" por carta fechada el 13 de agosto de 956[204]. "Otto... rex" dio la propiedad "in pago Usiti in comitatu comitis Willihelmi" a "nostro fideli vasallo comitique Billinc" por carta fechada el 2 de diciembre de 958[205], que puede referirse a Hermann Billung aunque no se titula Markgraf en el documento. "Otto... rex" propiedad concedida "en locis Vurmerstat, Otunpach, Gozarstat, Haholtestat... in pago Usiti in comitatu comitis Uuillihelmi" a "vasallo comitisque... Billinc" por carta fechada el 2 de diciembre de 958[206]. "Otto... rex" concedió la propiedad "Asundorf marcam et Dornsteti marcam Liubissa... in pago Hassigeuui in comitatu comitis Sigiuuridi... loco Biscopstat... in pago Altgeuui in comitatu comitis Uuillihelmi" a "vassallo Billing" por carta fechada el 23 de abril de 961[207]. "Otto... imperator augustus" concedió la propiedad "in pago Neletici in comitatu Billingi comitis" a Magdeburg St Moritz por carta fechada el 28 de julio de 965[208].


Dux en Sajonia 965.


Fundó San Michaeliskloster en Lüneburg.


La necrología de Fulda registra la muerte en 973 de "Heriman dux"[209]. Thietmar registra la muerte del duque Hermann, padre de Bernardo, en Quedlinburg el 1 de abril, el transporte de su cuerpo a Lüneburg y la negativa de Bruno, obispo de Verden (tal vez su sobrino) a permitir su entierro en la iglesia debido a su excomunión previa. La necrología de Lüneburg registra la muerte "27 de marzo" de "Herimannus dux"[211].


m en primer lugar ODA, hija de --- (-15 mar ----). La fuente primaria que confirma el nombre de la primera esposa de Hermann no ha sido identificada hasta ahora.


m en segundo lugar HILDESUIT, hija de ---. La fuente primaria que confirma el nombre de la segunda esposa de Hermann no ha sido identificada hasta ahora. "Otto... imperator augustus" confirmó la donación de la propiedad "aliquando Bilingo nostro comiti... en Neletici... quitquid coniunx sua hereditarii iuris habere" a Magdaburg St Moritz por carta fechada el 28 de julio de 966[212].


El duque Hermann y su [primera/segunda] esposa tuvieron cinco hijos:


---


a) BERNHARD (-Corvey 9 Feb 1011, bur Lüneburg St Michael).


El Annalista Saxo nombra (en orden) a "Bennonis ducis, qui et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" como hermanos y hermanas de "domna Suanehildis [filia] Herimanni ducis de Liuniburh"[213].


Le sucedió como Bernardo I Herzog en Sajonia.


---


b) LIUTGER (-26 de febrero de 1011, bur Lüneburg St Michael).


El Annalista Saxo nombra (en orden) a "Bennonis ducis, qui et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" como hermanos y hermanas de "domna Suanehildis [filia] Herimanni ducis de Liuniburh"[214]. "Otto... Romanorum imperator augustus" dio la propiedad "Stipenlo in comitatu ipsius Liutgeri comitis et in pago Westfalon" a "Liutgero comiti" por carta fechada el 27 de abril de 1001 a petición de "Berenhardi nostri ducis et... Capellani Nostri»[215]. La Vita Meinwerci registra la muerte "IV Kal Abr" de "frater... ducis Bernhardi, viene Liutderus»[216]. La necrología de Lüneburg registra la muerte "26 de febrero" de "Liudger com"[217].


m EMMA, hija de IMMED [III] y su esposa Agnes --- (-3 de diciembre de 1038, en la catedral de Bremen). La Vita Meinwerci nombra a "Emma" como esposa de "comes Liutderus", pero no da su origen[218]. Su parentesco es confirmado por Adán de Bremen, quien nombra a "Emma" como esposa de "Liudgerus frater [Benno dux Saxonum]" al registrar la muerte de su esposo en 1011, llamándola "Emma... soror Meginwerki episcopi Padarburnensis" al registrar su muerte y su entierro en la catedral de Bremen[219].


Liutger y su esposa tuvieron dos hijos.


c) MECHTILD de Sajonia ([942]-Gante 25 de mayo de 1008, bur Gante San Pedro).


El Annalista Saxo nombra (en orden) a "Bennonis ducis, qui et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" como hermanos y hermanas de "domna Suanehildis [filia] Herimanni ducis de Liuniburh", registrando los nombres de los dos maridos de Mechtild[220]. La Genealogica Arnulfi Comitis nombra a "Mathildis, filiam principis Herimanni" como esposa de "Balduinum [filius comitis Arnulfi]", especificando que se esperaba que la pareja tuviera muchos hijos[221]. Esto sugiere que la fecha de su matrimonio puede haber sido algunos años antes de 961, teniendo en cuenta que la Genealogía fue supuestamente compilada en [951/59], probablemente durante la primera parte de este rango de fechas, considerando qué hijos de Luis IV, rey de los francos occidentales, se nombran en el documento[222]. La Crónica de Alberico de Trois-Fontaines nombra a "Mathildis comitissa Sajonia" como esposa de "Godefridi Ardennensis"[223]. "Heinricus... Romanorum imperator augustus" confirmó los derechos y la propiedad de Kloster Mouzon donados por (entre otros) "dux Fredericus pro anima Ottonis... [et] Godefridus comes et coniux sua Mathildis pro anima sui fratris Adalberonis archiepiscopi" por carta fechada en 1023[224]. Los Annales Blandinienses registran la muerte en 1008 de "Mathildis comitissa"[225]. La necrología de Lüneburg registra la muerte "25 de mayo" de "Mattild com"[226].


m en primer lugar ([951/59]%29 BAUDOUIN III conde conjunto de Flandes, hijo de ARNOUL I "le Grand" Conde de Flandes y su segunda esposa Adela de Vermandois [carolingia] ([940]-1 de enero de 962).


m en segundo lugar ([963]%29 GODEFROI Conde de Verdún, hijo del conde GOZELON [Wigeriche] y su esposa Uda --- [Matfriede] (-3 Sep 995, bur Gent St Peter).


d) SCHWANEHILDE [Suanhild] ([945/50]-26 de noviembre de 1014, bur Kloster Jena, transferida en 1028 a Naumburg Georgskirche).


El Annalista Saxo nombra a "domna Suanehildis" como hija de "Herimanni ducis de Liuniburh", nombra a sus hermanos "Bennonis ducis et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" y a sus dos maridos. Su rango de fechas de nacimiento se estima sobre la base de que su hermana nació en [942] y la propia Schwanehilde dio a luz a siete hijos de su segundo marido. Thietmar registra el matrimonio de Ekkehard y «Swanhild, viuda del conde Thietmar y hermana del duque Bernardo»[228]. Thietmar registra la muerte de Suanhild el 26 de noviembre de 1014[229].


m en primer lugar THIETMAR [III] Margrave [de la Ostmark], hijo de CHRISTIAN Graf im Nordthüring- und Schwabengau y su esposa Hidda [der Ostmark] (-3 de agosto después de 979, bur Kloster Nienburg an der Saale).


m en segundo lugar (antes de 1000) EKKEHARD [I] Markgraf von Meissen, hijo de GUNTHER Markgraf im Bischofstum Merseburg y su esposa --- (-asesinado Pöhlde el 30 de abril de 1002, bur Kloster Jena, transferido en 1028 a Naumburg Georgskirche).


e) IMMA. Hasta el momento no se ha identificado la fuente primaria que confirma su parentesco.


Monja en Herford. 995.


Referencias:


[200] Cronica Principum Saxonie, MGH SS XXV, p. 472.


[201] Reuter (1991), p. 152.


[202] D O I 152, p. 231.


[203] D O I 165, p. 246.


[204] D O I 183, p. 266.


[205] D O I 198, p. 278.


[206] D O I 198, p. 278.


[207] D O I 223, p. 307.


[208] D O I 303, p. 418.


[209] Annales Necrologici Fuldenses, MGH SS XIII, p. 123.


[210] Thietmar 2.31, p. 115, nota 121 comentando que la fecha se confunde con el 27 de marzo.


[211] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[212] D O I 329, p. 443.


[213] Annalista Saxo 1002.


[214] Annalista Saxo 1002.


[215] D O III 401, p. 834.


[216] Vita Meinwerci Episcopi Paderbornensis 14, MGH SS XI, p. 114.


[217] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[218] Vita Meinwerci Episcopi Paderbornensis 14, MGH SS XI, p. 114.


[219] Adami, Gesta Hammenburgensis Ecclesiæ Pontificum II.44 y II.76, MGH SS VII, pp. 321 y 333.


[220] Annalista Saxo 1002.


[221] Genealogiæ Comitum Flandriæ, Witgeri Genealogica Arnulfi Comitis MGH SS IX, p. 304.


[222] MGH SS IX, p. 302, Introducción a Witgeri Genealogia Arnulfi Comitis.


[223] Chronica Albrici Monachi Trium Fontium 1005, MGH SS XXIII, p. 778.


[224] D H II 492, p. 626.


[225] Annales Blandinienses 1008, MGH SS V, p. 25.


[226] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[227] Annalista Saxo 1002.


[228] Thietmar 4.39, p. 179.


[229] Thietmar 7.7, p. 312.


---------------------------


De la página de la Fundación para la Genealogía Medieval sobre Sajonia (que cubre su familia casada):


http://fmg.ac/Projects/MedLands/SAXONY.htm#BernhardIdied1011B


BERNHARD Billung, hijo de HERMANN Billung dux en Sajonia y su [primera/segunda] esposa [Oda ---/Hildesuit---] (-Corvey 9 de febrero de 1011, bur Lüneburg St Michaelis).


El Annalista Saxo nombra (en orden) a "Bennonis ducis, qui et Bernhardus et Liudigeri comitis et Machtildis comitisse" como hermanos y hermanas de "domna Suanehildis [filia] Herimanni ducis de Liuniburh"[303].


Le sucedió como Bernardo I Herzog en Sajonia. Adán de Bremen nombra a «dux Benno et Sigafridus marchio» al registrar su victoria contra los vikingos en Stade[304]. El pasaje no está fechado, pero los párrafos adyacentes sugieren que se relaciona con un incidente a finales de los años 908 y principios de los 990.


La necrología de Fulda registra la muerte en 1011 de "Berinhart dux"[305]. La necrología de Lüneburg registra la muerte «9 de febrero» de «Bernhardus dux»[306]. La Vita Meinwerci registra la muerte "Id Feb" de "Bernhardus dux Saxonicus, filius Herimanni ducis"[307].


m ([990]%29 HILDEGARDE von Stade, hija de HEINRICH [I] "dem Kahlen" Graf von Stade [Nordmark] y su segunda esposa Hildegard [von Reinhausen] ([974/77]-3 Oct 1011, bur Lüneburg St Michaelis).


La fuente primaria que confirma la paternidad de Hildegarde y su matrimonio no ha sido identificada hasta ahora. La necrología de Lüneburg registra la muerte «3 de octubre» de «Hildegarth ducissa»[308].


Señora (1): ---. Se desconoce el nombre y el origen de la amante del duque Bernardo.


El duque Bernardo I y su esposa tuvieron cinco hijos:


1. HERMANN (-joven). La fuente primaria que confirma su parentesco no ha sido identificada hasta el momento.


2. BERNHARD (después de 990-29 de junio de 1059, bur Lüneburg St Michael).


El Annalista Saxo nombra "duce Bernhardo, filius eius Bernhardus" al registrar su sucesión a su padre en 1011 como BERNHARD II Herzog en Sachsen. Como «Bernardo, duque de Westfalia», firmó el documento de 1013 de Enrique II, rey de Alemania, en virtud del cual el rey renovó su solución de una disputa sobre Gandersheim, que figuraba en primer lugar entre los firmantes laicos. El Annalista Saxon registra que se rebeló contra el emperador Enrique en 1020, capturó "Scalkesburh", pero se retiró y fue restaurado a sus propiedades después de la intercesión de la emperatriz. "Heinricus... Romanorum imperator augustus" renovó los privilegios de Kloster Fulda por carta sin fecha, colocada en la compilación con otras cartas fechadas en 1020, atestiguadas por "Godifridi ducis, Berinhardi ducis, Thiederici ducis, Welphonis comitis, Cunonis comitis, Kunrati comitis, Ottonis comitis, Adilbrahtis comitis, Bobonis comitis, Friderici comitis, Bezilini comitis, Ezonis comitis palatini"[312], el orden de los testigos presumiblemente da una idea de la importancia relativa de estos nobles nombrados en el corte del emperador Enrique II en ese momento. Adán de Bremen registra la muerte en 1059 de "Bernardus Saxonum dux"[313]. La necrología de Lüneburg registra la muerte "29 de junio" de "Bernhardus dux"[314].


m ([1020]%29 EILIKA von Schweinfurt, hija de HEINRICH von Schweinfurt Markgraf der Nordgau y su esposa Gerberga [von Hammerstein] ([1000]-10 de diciembre después de [1055/56]). El Annalista Saxo nombra a "Eilica... filia marchionis Heinrici de Suinvorde" como esposa de "Bernhardus iunior"[315]. La necrología de Lüneburg registra la muerte "10 de diciembre" de "Eila ducissa"[316].


El duque Bernardo II y su esposa tuvieron cinco hijos.


3. THIETMAR (muerto en batalla el 1 de octubre de 1048).


La Vita Meinwerci nombra a "Thietmarus senior frater Bernhardi ducis Saxonie" al registrar su donación a Paderborn, afirmando que su hermano Bernardo era su heredero, atestiguado por "Udone, Herimanno, Bernhardo, Liudero comitibus"[336]. Thietmar nombra a «Thietmar, hermano del duque Bernardo» al registrar que despojó a Meinwerk, obispo de Paderborn[337]. "Thietmarus comes" es nombrado hermano de Bernardo en el Annalista Saxo, que registra que fue asesinado en un duelo en la corte del emperador Heinrich[338].


m ---. Se desconoce el nombre de la esposa de Thietmar.


Thietmar y su esposa tuvieron un hijo (Thietmar, el proscrito).


4. GODESDIN (-30 de junio después de 1040).


La abadesa Godesti es nombrada hermana del duque Bernardo por Thietmar[339].


[Abadesa de Metelen 993].


Abadesa de Herford 1002-1040. Fundó la Abadía de Herford el 2 de junio de 1011.


5. [MATHILDE (-Gernrode 28 abr 1014).


Thietmar registra la muerte de «mi prima Matilde» el 28 de abril de 1014, señalando que «había residido durante mucho tiempo en Gernrode con la abadesa Hathui, con quien estaba emparentada por sangre»[340]. No hay pruebas directas de que Matilde fuera hija del duque Bernardo I. Sin embargo, los hijos del duque Bernardo son los únicos primos de Thietmar que parecen haber estado relacionados con Hathui, quien como se muestra arriba era probablemente la hija de Wichmann [I].]


El duque Bernardo I y su amante (1) tuvieron una hija ilegítima.


6. EMMA.


"Otto... rex" dio la propiedad "Hedun in pago Hedergo et in comitatu Hoiconis comitis" a "Imme sanctimoniali filiæ Bernhardi ducis" por carta fechada el 26 de octubre de 995[341]. Esta fecha parece temprana para que Emma haya sido la hija legítima del duque Bernardo por su matrimonio. Por lo tanto, se presume que era ilegítima.


Referencias:


[303] Annalista Saxo 1002.


[304] Adami, Gesta Hammenburgensis Ecclesiæ Pontificum II.30, MGH SS VII, p. 317.


[305] Annales Necrologici Fuldenses, MGH SS XIII, p. 123.


[306] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[307] Vita Meinwerci Episcopi Paderbornensis 14, MGH SS XI, p. 114.


[308] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[309] Annalista Saxo 1010.


[310] D H II 255, p. 293.


[311] Annalista Saxo 1020.


[312] D H II 427, p. 542.


[313] Adami, Gesta Hammenburgensis Ecclesiæ Pontificum III.42, MGH SS VII, p. 351.


[314] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[315] Annalista Saxo 1059.


[316] Althoff, G. (ed.) (1983) Die Totenbücher von Merseburg, Magdeburg und Lüneburg (Hannover), Lüneburg.


[336] Vita Meinwerci Episcopi Paderbornensis 100, MGH SS XI, p. 128.


[337] Thietmar 8.26, p. 379.


[338] Annalista Saxo 1010.


[339] Thietmar, p. 379, nota 54.


[340] Thietmar 7.3, p. 309.


[341] D O III 179, p. 589.


---------------------------


De la página de Wikipedia en alemán sobre Bernardo I (Sajonia):


http://de.wikipedia.org/wiki/Bernhard_I._%28Sachsen%29


Bernardo I (c. 950; † 9 de febrero de 1011 en Corvey) fue duque de Sajonia. Era hijo y sucesor de Hermann Billung. Bernhard fue enterrado en la iglesia de San Miguel en Lüneburg.


Descendientes


Bernardo I había estado casado con Hildegarda de Stade desde aproximadamente 990 († 3 de octubre de 1011), hija del conde Enrique I de Stade [1]. También fue enterrada en la iglesia de San Miguel. Bernardo e Hildegarda tuvieron al menos cuatro hijos:


1. Hermann († jung)


2. Bernardo II († 1059), duque de Sajonia. ∞ Eilika († el 10 de diciembre después de 1055/56, hija de Enrique de Schweinfurt, margrave de Nordgau.


3. Thietmar (X en un duelo el 1 de abril de 1048 en Pöhlde) Conde, atestiguado en 1004


4. Gedesdiu (Gedesti) († 30 de junio después de 1040), probablemente abadesa de Metelen en 993, abadesa de Herford en 1002/40, fundó la abadía de Herford el 2 de junio de 1011


Además, es probable que se les puedan atribuir otras dos hijas:


1. Matilde, sobrina del obispo Thietmar de Merseburg († 28 de abril de 1014 en Gernrode), monja en Gernrode, enterrada allí


2. Othelendis († 9 de marzo de 1044) ∞ Dietrich III Hieroselymita, conde de Holanda 963 († 27 de mayo de 1039)


Literatura[editar]


Anton Christian Wedekind: Notea zu einigen Geschichtsschreibern des Deutschen Mittelalters, Erster Band Note 1 XXX und Beilagen aus ungedruckten Handschriften Hamburg 1823, Note XXIV, Genealogie der alten Grafen von Stade, S. 247–256


Ruth Bork: Die Billunger mit Beiträge zur Geschichte des german-wendischen Grenzraums im 10. und 11. Disertación filosófica. Masch. Greifswald 1951


Richard G. Hucke: Die Grafen von Stade 900-1144, Genealogie, politische Stellung, Comitat und Allodialbesitz der sächsischen Udonen, Diss. Kiel, Stade 1956


Ernst Steindorff: Bernhard I.. En: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Volumen 2, Duncker y Humblot, Leipzig 1875, pp. 433-435.


Enlaces


Genealogía Edad Media: Genealogía medieval en el Imperio Alemán hasta el final del período Hohenstaufen:


http://www.genealogie-mittelalter.de/sachsen/bernhard_1_herzog_von_...


Notas


1. ↑ El origen de Hildegarda fue postulado por Wedekind en 1823 sin pruebas diplomáticas. Desde entonces, la información ha sido adoptada sin verificación. En su disertación sobre los Udons en 1956, Hucke había tratado de corroborar esta conexión con referencia a la entrada principal del conde Heinrich, su esposa Hildegarda y su hija Hildegarda en una entrada conmemorativa de los Udons en Fulda poco antes del año 1000. Para él, se trataba del conde Enrique el Calvo de Harsefeld/Stade. En su disertación sobre los Billunger en 1951, Bork había planteado las cuestiones, pero no profundizó, si la relación matrimonial entre los Billunger y los Udons estaba asegurada y si la entrada principal no era más bien sobre el conde Heinrich el Bueno (hijo del Calvo). Hucke conocía el trabajo de Bork, pero no se ocupaba de él. Hay que tener en cuenta que coordinó su trabajo con las disertaciones de sus colegas, que escribieron sobre los condes palatinos del norte y sajones al mismo tiempo. Desde entonces, el matrimonio, contra el que se plantean objeciones en la literatura, no ha sido cuestionado.


Duque de Sajonia 973-1011


Predecesor Otón II


Sucesor Bernardo II


De la página de Wikipedia en inglés sobre Bernardo I, duque de Sajonia:


http://en.wikipedia.org/wiki/Bernard_I,_Duke_of_Saxony


Bernardo I (c. 950-9 de febrero de 1011) fue duque de Sajonia (973-1011), segundo de la dinastía Billung, hijo del duque Herman y Oda. Amplió considerablemente el poder de su padre.


Luchó contra los daneses en 974, 983 y 994 durante sus invasiones. Apoyó la sucesión de Otón III sobre Enrique el Arreo. En 986 fue nombrado mariscal y en 991 y 995 se unió al joven Otón en la campaña contra los eslavos. Aumentó su poder frente a la corona, donde su padre había sido el representante del rey ante la tribu, Bernardo era el representante de la tribu ante el rey [1]. Bernardo murió en 1011 y fue enterrado en la iglesia de San Miguel en Lüneburg.


Familia


En 990, Bernardo se casó con Hildegarda (m. 1011), hija del conde Enrique I el Calvo de Stade (m. 976). Tenían el siguiente problema:


1. Herman, murió joven


2. Bernardo II, su sucesor


3. Thietmar, un conde, murió en un duelo el 1 de abril de 1048 en Pöhlde


4. Gedesdiu (o Gedesti) (fallecida el 30 de junio c. 1040), abadesa de Metelen (desde 993) y Herford (desde 1002)


y probablemente:


1. Matilde, monja


2. Othelindis (fallecida el 9 de marzo de 1044), casada con Dirk III de Holanda


Bernardo I, duque de Sajonia


Casa de Billung


Fecha de nacimiento: ca. 950


Murió: 9 de febrero de 1011 en Corvey


Duque de Sajonia, reinó entre 973 y 1011


Precedido por Herman


Sucedido por Bernardo II


Nota a pie de página:


1. Genealogía Edad Media: Genealogía medieval en el Imperio Alemán hasta el final del período Hohenstaufen:


http://www.genealogie-mittelalter.de/sachsen/bernhard_1_herzog_von_...


--------------------------------


Información no atribuida en noruego(?):


Otro nombre para Bernardo era Bernardo de Sajonia Billung.


Notas generales:


Bernardo participó con el emperador Otón II en su campaña contra Dinamarca en 974. En las disputas que surgieron tras la muerte de Otón II el 07.12.983, se puso del lado de Otón III.


Estuvo presente en la inauguración de la catedral de San Esteban en 992, a menudo se quedaba en la corte y a menudo se le pedía consejo.


Bernardo murió en el monasterio de Corvey, donde el rey Enrique II había llegado poco antes. Fue enterrado en la iglesia del monasterio de San Miguel en Lüneburg.


Los acontecimientos más destacados de su vida fueron:


• Accedió al trono: duque de Sajonia, 973.


Bernardo se casó con Hildegarde von Stade, hija de Henrik I der Kahle de Stade e Hildegarda. (Hildegarde von Stade nació entre 974 y 976 y murió el 3 de octubre de 1011).


Reinado: Sajonia: 973 - 1011


Fecha de nacimiento: aprox. 950


Murió: 1011


Padres: Hermann de Sajonia,


Madre desconocida


Cónyuge(s): i.a. Hildegarda de Stade


Granero: Herman


Bernhard II av Sachsen


Thietmar


Matildis


¿Te gustaría


Imma


Othelinde


Bernardo I de Sajonia (c. 950 - 1011) fue uno de los hijos del duque Herman Billung. Sucedió a su padre como duque de Sajonia en 973. Bernardo apoyó a los emperadores Liudolfinge y aumentó el poder de los Billung en Sajonia.


Bernardo estaba casado con Hildegarda de Stade (-1011), hija del conde Enrique I el Calvo, y tuvo los siguientes hijos:


Herman


Bernardo II av Sachsen (-1059)


Thietmer (-1048)


Mathildis (-1014), nonne i Gernrode


Godesti (-1041), abadesa de Meteln y Herford.


Imma, abuelas y Herfords


Othelinde (-1044), casada con el conde Dirk III de Holanda (-1039).


Bernardo I (c. 950-9 de febrero de 1011) fue duque de Sajonia (973-1011), segundo de la dinastía Billung, hijo del duque Herman y Oda. Amplió considerablemente el poder de su padre.


Luchó contra los daneses en 974, 983 y 994 durante sus invasiones. Apoyó la sucesión de Otón III sobre Enrique el Arreo. En 986 fue nombrado mariscal y en 991 y 995 se unió al joven Otón en la campaña contra los eslavos. Aumentó su poder frente a la corona, donde su padre había sido el representante del rey ante la tribu, Bernardo era el representante de la tribu ante el rey. Bernardo murió en 1011 y fue enterrado en la iglesia de San Miguel en Lüneburg.


Familia


En 990, Bernardo se casó con Hildegarda, hija del conde de Stade. Tenían el siguiente problema:


Herman, murió joven


Bernardo II, su sucesor


Thietmar, un conde, murió en un duelo el 1 de abril de 1048 en Pöhlde


Gedesdiu (o Gedesti) (fallecida el 30 de junio c. 1040), abadesa de Metelen (desde 993) y Herford (desde 1002)


y probablemente:


Matilde, monja


Othelindis (fallecida el 9 de marzo de 1044), casada con Dirk III de Holanda



Bernardo I, duque de Sajonia

Bernardo I: Duque de Sajonia


Reinado 973-1011


Nacido en 950


Murió en 1011


Predecesor Herman


Sucesor Bernardo II


Bernardo I (c. 950-9 de febrero de 1011) fue duque de Sajonia (973-1011), segundo de la dinastía Billung, hijo del duque Herman y Oda. Amplió considerablemente el poder de su padre.


Luchó contra los daneses en 974, 983 y 994 durante sus invasiones. Apoyó la sucesión de Otón III sobre Enrique el Arreo. En 986 fue nombrado mariscal y en 991 y 995 se unió al joven Otón en la campaña contra los eslavos. Aumentó su poder frente a la corona, donde su padre había sido el representante del rey ante la tribu, Bernardo era el representante de la tribu ante el rey [1]. Bernardo murió en 1011 y fue enterrado en la iglesia de San Miguel en Lüneburg.


Familia


En 990, Bernardo se casó con Hildegarda, hija del conde de Stade. Tenían el siguiente problema:


Herman, murió joven


Bernardo II, su sucesor


Thietmar, un conde, murió en un duelo el 1 de abril de 1048 en Pöhlde


Gedesdiu (o Gedesti) (fallecida el 30 de junio c. 1040), abadesa de Metelen (desde 993) y Herford (desde 1002)


y probablemente:


Matilda, ahora


Othelindis (fallecida el 9 de marzo de 1044), casada con Dirk III de Holanda



Bernardo I (c. 950 - 9 de febrero de 1011) fue duque de Sajonia (973-1011), segundo de la dinastía Billung, hijo del duque Herman y Oda. Amplió considerablemente el poder de su padre. Luchó contra los daneses en 974, 983 y 994 durante sus invasiones. Apoyó la sucesión de Otón III sobre Enrique el Arreo. En 986 fue nombrado mariscal y en 991 y 995 se unió al joven Otón en la campaña contra los eslavos. Aumentó su poder frente a la corona, donde su padre había sido el representante del rey ante la tribu, Bernardo era el representante de la tribu ante el rey. Bernardo murió en 1011 y fue enterrado en la iglesia de San Miguel en Lüneburg.


show less

View All

Immediate Family

Text View

Showing 12 of 15 people


NN Mistress

partner


Emma von Sachsen, Princesse

daughter


Hildegard von Stade, duchess of ...

wife


Herman Billung

son


Bernard II, duke of Saxony

son


Thietmar von Sachsen

son


Äbtissin Godesti von Sachsen, p...

daughter


Matilde von Sachsen, Princesse

daughter


Hermann I, duke of Saxony

father


Liudger von Sachsen, Graf von Le...

brother


Matilda of Saxony, countess of F...

sister


Swanhilde of Saxony

sister


-------------------------------------------------------------------------------------


Agregado por: Ing. Carlos Juan Felipe Urdaneta Alamo, MD.IG.


-------------------------------------------------------------------------------------



CONTEXTO HISTORICO


✺- 950→22 de marzo - España: El califa Abd al-Rahman III ordena ejecutar a Abu Abd Allah Ibn Abd al-Barr por haber intervenido en una conspiración contra él


✺- 960→Acontecimientos

1 de enero:1​ en la Dinastía Zhou Posterior de China (Era de las Cinco Dinastías), llegan noticias de una alianza entre Liao y Han Posterior para invadir las tierras norteñas. El general Zhao Kuangyin es enviado para proteger la frontera. En el camino, las tropas deciden coronarle como Emperador, pues el trono estaba siendo ocupado por un infante de 7 años debido a la súbita muerte del emperador anterior. Según algunos relatos, Zhao aceptó solo por la insistencia de sus soldados.

4 de febrero:2​ Fundación de la Dinastía Song, la cual unificará y gobernará toda China por 300 años. Zhao Kuangyin usurpa al trono de Zhou Posterior y se convierte en el Emperador Taizu de Song.

21 de septiembre: Dunstán recibe el palio como arzobispo de Canterbury del papa Juan XII y se convierte en asesor jefe del nuevo rey de Inglaterra, Edgar el Pacífico. Reforma los monasterios e impone las reglas de San Benedicto: pobreza, castidad y obediencia para los monjes. Intenta imponer el celibato en el clero secular, sin éxito alguno. Insistió activamente que la tribu de los danos se debían integrar con los ingleses. También funda en este año la iglesia de San Dunstán en Sussex Oriental.

8 de noviembre: Batalla de Andrassos (Montes Tauro, actual Turquía) entre el Imperio Romano Oriental y el Emirato Hamdánido. Los árabes, liderados por Sayf al-Dawla, sufren una derrota aplastante ante el general León Focas "El Joven" .

El duque Ricardo I de Normandía se casa con Emma de Francia.

Sancho I de León recupera el trono del Reino de León.

El gran príncipe Sviatoslav I de Kiev realiza una campaña contra los jázaros.

Miecislao I se convierte en príncipe de Polonia, tras la muerte de su padre. (fecha aproximada)

El reino de Aksum es destruido por invasores Beta Israel liderados por la reina Gudit.

El palacio interno (dairi) del Palacio Heian en Kioto sufre un gran incendio, aunque luego es reconstruido.

Nacimientos

23 de marzo: Matsu, hija de un pescador chino adorada como diosa taoísta del mar.

Aimoino, cronista francés (fecha aproximada).

Constantino VIII, emperador bizantino.

Svend I de Dinamarca, rey de Dinamarca e Inglaterra.

Conde Arnulfo II de Flandes (o 961).

Bagrat III de Georgia, rey de los abjasios y de Georgia (fecha aproximada).

Gershom ben Judah, rabino judío (fecha aproximada).

Fallecimientos

31 de mayo: Fujiwara no Morosuke, cortesano y estadista japonés.

15 de junio: Eadburh de Winchester, princesa y santa inglesa.

Časlav Klonimirović, príncipe de Serbia (fecha aproximada).

Gao Baorong, rey de Nanping, China.

Referencias

 Min Hing, Hung (2014). Ten States: Five Dynasties, One Great Emperor : How Emperor Taizu Unified China in the Song Dynasty. Algora Publishing. p. 3

 Lorge, Peter (31 de diciembre de 2015). The Reunification of China: Peace through War under the Song Dynasty. Cambridge University Press. pp. 4-5. ISBN 9781316432273.


✺- 970→4 de abril: inicia la construcción de la Mezquita de al-Azhar en El Cairo.

Mayo: la ciudad israelí de Ramla es tomada por los fatimíes.

23 de mayo: Pandulfo I de Benevento negocia la paz entre el Imperio Romano de Oriente (Bizancio) y el Sacro Imperio Romano Germánico. Tras esto, Otón I del Sacro Imperio acepta la soberanía de la Italia bizantina en el sur de la península.

Octubre: los fatimíes ocupan Damasco.

La Meca y Medina son capturadas por el Califato fatimí.

Vladimiro I de Kiev se convierte en Príncipe de Nóvgorod.

En el Reino de Pamplona (actual España), es entronizado Sancho Garcés II, primero en usar el título de rey de Navarra (en el 987)→

→García Fernández es nombrado conde de Castilla→

→Sviatoslav I de Kiev se alía con los pechenegos y búlgaros contra el Imperio bizantino, pero sus tropas son emboscadas y derrotadas en la Batalla


✺- 980→El rey Miecislao I establece el cristianismo como religión oficial de Polonia


✺- 990→En Suecia, Svend Forkbeard, rey vikingo danés funda la aldea de Lund→

→1 de enero: Rus de Kiev adopta el calendario juliano


✺- 1000→1 de enero: según un mito historiográfico, en esta fecha amplios sectores de la población europea creyeron que este día sucedería el fin del mundo (apocalipsis milenarista) al cumplirse los mil años del nacimiento de Jesucristo, por lo cual se produjeron disturbios y hubo masivas peregrinaciones hacia Jerusalén para poder morir en Tierra Santa. Actualmente se sabe que no sucedieron tales hechos, cuyo relato se remonta al Renacimiento, siendo popularizado por los historiadores del siglo xix.2​3​4​5​6​

10 de enero: Muere la emperatriz viuda Masako, emperatriz consorte del difunto emperador Reizei→

→11 de marzo: en Polonia se celebra el Congreso de Gniezno, uno de los eventos más relevantes de la historia de ese país→

→8 de abril: En Japón, Fujiwara no Shoshi es ascendida a emperatriz (Chugu), mientras que en ese mismo momento también había otra emperatriz Fujiwara no Teishi. Esta es la primera vez en


✺- 1010→Europa

Destrucción de Medina Azahara, a las afueras de Córdoba→

→Restauración de Hisham II en el Califato Omeya de Córdoba, sucediendo a Muhammad II al-Mahdi→

→Fundación de la ciudad de Yaroslavl→

Asia

Se establece en Vietnam la Dinastía Lý y la capital se desplaza a Hanói→

→El poeta persa Ferdousí termina de escribir Shahnameh→

América

El explorador vikingo Thorfinn Karlsefni funda un asentamiento en Norteamérica (fecha aproximada)→

África

La superficie del río Nilo se congela.1



-------------------------------------------------------------------------------------


Agregado por: Ing. Carlos Juan Felipe Urdaneta Alamo, MD.IG.


-------------------------------------------------------------------------------------